Ristorante Laite, Sappada

Foto da www.ristorantelaite.com

Per la cena di domenica decidiamo di andare da Laite, il famoso ristorante di Sappada che da anni ha le 3 forchette del Gambero Rosso e una stella Michelin.
Laite si trova in un’antica casa di Sappada vecchia, con una bella stube bianca decorata da un bassorilievo di peltro con cavalli e contadino. Le due salette interamente di legno sono arredate con il buon gusto di un ristorante di livello: bei tovagliati bianchi, tavoli decorati con delle uova di porcellana che ricordano un po' quelle di Fabergé, piccoli bicchieri per l’acqua che ricordano i bicchieri seicenteschi olandesi del Rijksmuseum.

Siamo gli unici ospiti, e sia l’addetta alla sala che il signor Roberto Brovedani il direttore di sala (nonché proprietario insieme alla moglie Fabrizia Meroi che sta in cucina) sono un po' impacciati. La signorina ogni tanto viene troppo presto a guardare se abbiamo finito di mangiare per poter togliere i piatti.

A parte questo, comprensibile in un periodo di bassissima stagione, abbiamo mangiato benissimo. L’appetizer era un pezzetto di aringa salata con il suo caviale, composta di cipolle rosse e gelatina di birra: quasi un omaggio all’olandesità di Rudi!

Di primo dei tortelli ripieni di erbe locali, dove nell’impasto di sicuro c’erano delle patate. Il condimento era burro fuso nocciola, ricotta affumicata grattugiata e un po' di zucchero. Devo dire che il contrasto era ottimo.
Per Rudi invece dei raviolini ripieni di formaggio fresco in salsa di sclopit e gamberi di fiume. Il ripieno dei raviolini era praticamente liquido, buonissimo e fresco, la salsa di sclopit, l'erba silene che cresce spontanea nei prati in questa stagione, era molto saporita e richiamava come sapore un po' gli spinacini novelli, ma senza la punta ferrosa degli spinaci. Il gambero di fiume era quasi grande come un’aragosta...

Di secondo per me una quaglietta (non intera ma solo il petto e le zampe) con il suo uovo bazzotto, asparagi verdi tagliati sottili per il lungo e salsa con tartufo nero e patate con la buccia a fettine sottili ripassate in padella.
Per Rudi vitello con una caponatina di verdure miste e patatine come le mie.
Entrambi i piatti molto, ma molto buoni. Per quanto riguarda il vino, abbinamento al calice: “Il Livio” di Livio Felluga per il primo e un giovane merlot in purezza di Meroi per il secondo.

Come predessert una piccola macedonia di frutta e verdura con una pallina di gelato all’olio di oliva extravergine, e per dolce, tiramisu della casa per Rudi e creme brulée alle noci con sorbetto all’arancia per me.
Il tiramisu era fatto con biscotti fatti da loro ed era cosparso di fave di cacao triturate, che gli conferiva una bella croccantezza e amarezza. I biscotti non erano morbidi ma croccanti anche loro, e Rudi ha avuto da che ridire (lui è l’esperto di tiramisu).

La mia creme brulée era calda, cosa che mi ha piuttosto stupito. Era cosparsa in superficie di noci che poi erano state coperte da un velo di zucchero caramellato. Il contrasto tra la crema calda e il sorbetto freddo è stato piacevole, anche se continuo a preferire la brulée come crema fredda. Il trucco delle noci lo provo anch’io, mi sono particolarmente piaciute.

Con il caffè di Rudi è arrivata anche la piccola pasticceria: un mini bacio di dama, delle lingue di gatto al cioccolato, un brutto ma buono alle nocciole, una specie di madeleine, un biscottino al mais con l’uvetta, una meringhetta a ciambellina e un cioccolatino al croccante. Peccato non aver potuto assaggiare nulla dello strabiliante armadio dei distillati del signor Roberto, essendo in macchina bisogna essere prudendi.
Il conto: 145 euri.

Ristorante Laite
Borgata Hoffe 10
32047 Sappada (BL)
Tel. 0435.469070

~~~~ Nederlands

Voor het diner van zondag gaan we naar Laite, het beroemde restaurant in Sappada dat zich al jaren aan de top bevindt van de Italiaanse restaurants, met 3 vorkjes van Gambero Rosso en 1 Michelinster.
Laite is gehuisvest in een antiek huis in het oude gedeelte van Sappada vecchia, met een mooie witte stube gedecoreerd door een tinnen bassoreliëf van paarden en boer.
De twee zaaltjes zijn helemaal met hout getrokken en met de goede smaak ingericht die je in restaurants op niveau kunt vinden: mooie witte tafelkleden, tafeldecoraties in de vorm van porceleinen eieren die lijken op de eieren van Fabergé, kleine waterglazen die lijken op Nederlandse glazen uit de Gouden Eeuw zoals ze in het Rijksmuseum tentoongesteld waren.
We zijn de enige gasten: de jongedame van de bediening en de maitre Roberto Brovedani (tevens eigenaar samen met zijn vrouw de kokkin Fabrizia Meroi) zijn een beetje ongemakkelijk. De juffrouw komt soms te vroeg en te vaak kijken of we klaar zijn met eten zodat ze de borden kan weghalen.

Behalve dit, begrijpelijk in zo'n superlage seizoen, hebben erg lekker gegeten. De appetizer was een stukje gezouten haring met haar kaviaar, rode uiencompote en biergelei: het leek een hommage aan Nederland!

Als eerste gang neem ik tortelli gevuld met lokale kruiden, hun deeg is met aardappelen gemaakt. De tortelli zijn aangemaakt met bruine boter, geraspte gerookte ricotta en wat suiker. Het contrast is lekker.
Rudi kiest de kleine ravioli gevuld met verse kaas, aangemaakt met sclopit-saus (blaassilene, een kruid die in deze seizoen in het wild groeit in weilanden en greppels en een beetje naar jonge spinazie smaakt maar dan zonder de ijzeren smaak van de spinazie) en rivierkreeftjes. De vulling van de raviolini is praktisch vloeibaar, erg lekker en fris, de sclopit-saus lekker hartig en het rivierkreeftje ziet eruit als een hele kreeft...

Als tweede gang bestel ik een kwarteltje (dwz haar borst en de poten) met haar gepocheerd eitje erbij in zwarte truffelsaus, met dungesneden groene asperges en gebakken aardappeltjes.
Voor Rudi kalfsvlees met gemengde gebakken groenten en aardappeltjes. Beide gerechten zijn erg, erg lekker.
Wat de wijn betreft, aangezien we met de auto zijn, laten we het aan de maitre over: een glas van  “Il Livio” di Livio Felluga bij de eerste gang en een jonge merlot 100% van Meroi bij de tweede.

Als voordessert krijgen we een frisse kleine fruit- en groentesalade met een klein balletje sorbetijs van olijfolie extravergine, en als echte dessert kiezen we voor een tiramisù van het huis voor Rudi en een walnoten crème brulée met sinaasappel sorbetijs voor mij.
De tiramisù is gemaakt met zelfgebakken verse savoiardi en is besprenkeld met grofgemalen cacaobonen, die het dessert een soort krokante en bittere smaak geven. De koekjes zijn niet doordrenkt en zacht maar krokant, dat vindt Rudi niet goed (hij is een ware tiramisù expert).
Mijn crème brulée is warm, heel verrassend. Op de oppervlakte zijn er stukjes walnoten, die op hun beurt bedekt zijn met gekaramelliseerde suiker. Het contrast tussen de warme crème en de sorbetijs is aangenaam, maar ik blijf de voorkeur geven aan een koude brulée. Het laagje walnoten wil ik eens een keer ook zelf uitproberen, dat vind ik bijzonder lekker.

Met de caffè wordt ook de kleine patisserie gebracht: een mini bacio di dama, wat chocolade kattentongetjes, een brutto ma buono met hazelnoten, een soort madeleine, een maiskoekje met rozijnen, een rond schuimpje met een gaatje erin en een bonbon met amandelenkrokant. Jammer dat we niets kunnen proeven van de fantastische kast vol lekkere drank van maitre Roberto, maar de weg naar Cima is niet echt karsrecht te noemen.
De rekening: 145 euri.

Ristorante Laite
Borgata Hoffe 10
32047 Sappada (BL)
Tel. 0435.469070