Le Alpi - De Alpen

La mattina dopo ci svegliamo anche abbastanza presto e dopo una ricca colazione ci facciamo un breve giro del paese per fare qualche foto, visto che la pioggia ci stava dando un po’ di tregua.

I camions affollano ora l’autostrada, ma dopo Innsbruck il Brennero è vicino e a Bressanone ci inerpichiamo per le Dolomiti.
Lo spettacolo dei monti è davvero strabiliante. Tutto è verde e fresco, le conifere scure si mescolano al verde chiaro degli altri alberi formando splendide chiazze di colore. Peccato il sole non ci sia e le nuvole basse coprano le cime delle montagne.

Arriviamo a Brunico che è ora di pranzo e ci fermiamo in centro per spulciare i ristoranti del luogo. Tutto chiuso. Tutto il paese è chiuso per ferie. Dopo aver chiesto in giro, finalmente troviamo una “Pizzeria da Hans” dove fanno anche cucina.
Ottimo l’antipasto misto di affettati (spazzolato senza neanche aver avuto il tempo di farci una foto) accompagnato da una focaccia in bianco, passabili i ravioli tirolesi agli spinaci con burro e parmigiano, ben sapida una strana pasta all’amatriciana con le olive (passata come arrabbiata) di Rudi.

Arriviamo a Sappada che è appena l’inizio del pomeriggio. Cima di Sappada è il nome della borgata dove ero riuscita a trovare un agriturismo aperto in questo periodo dell’anno, visto che la maggior parte degli alberghi del paese erano chiusi, compreso quello consigliatomi dall’amico importatore e che scopro stare sulla stessa piazzetta della Voltan Haus, il nostro agriturismo.

La Voltan Haus è un’antica casa di legno sappadina, costruita nel 1754, bellissima, dove la signora Margherita e suo marito (che a quanto ho capito è un famoso sciatore) hanno ricavato sei stanze per gli ospiti. Stanze curatissime negli arredi e nei particolari. La signora Margherita è molto simpatica e affabile, ci accoglie con un grande sorriso e ci mostra due stanze, la blu e la rossa, chiedendoci di scegliere. Scegliamo la blu perché il bagno ha una finestra, e a me piace sbirciare fuori (e poi i bagni ciechi come vanno di moda in Olanda mi danno un po' di claustrofobia).

Dopo tante ore passate in macchina ci sgranchiamo un po' le gambe con una passeggiata per Cima.

Anche qui c’è una chiesa puntualissima con le sue scampanate proprio dall’altra parte della piazza davanti la nostra stanza, e dopo aver ascoltato l’esuberante sagrestano alle 18.00, alle 18.15, alle 18.30 e alle 19.00, progettiamo rappresaglie nei confronti del brav’uomo se dovesse andare avanti di questo passo tutta la notte. Per fortuna non è necessario (probabile che i sappadini di Cima ci abbiano già pensato loro in precedenza).

Il problema della chiusura dei ristoranti per ferie anche a Sappada si ripropone per la cena, ma la gentile signora Margherita fa un giro di telefonate e ci spiega come arrivare alla Baita Pista Nera, ristorante che ci era stato consigliato anche dal mio amico importatore.

Alla baita, che raggiungiamo attraversando un ponte di fortuna sul torrentoso fiume Piave, che nasce da queste parti, siamo gli unici ospiti. La signora ci informa che aveva appena finito di pulire un bel mazzo di asparagi selvatici per farci un risotto per lei e famiglia, e che se volevamo ne faceva un paio di pugni in più anche per noi. Come si fa a declinare una simile offerta? Quando mai ho l’occasione di mangiare asparagi selvatici in Olanda? Così, dopo un enorme piatto di affettati misti buonissimi, ci arriva un ottimo risotto.

Per il secondo non c’è spazio, ma per un dessert sì. Rudi va di strudel di mele fatto in casa, io per un semifreddo alla mela verde. Buoni entrambi, peccato solo della salsa ai frutti di bosco che decora il mio semifreddo, che è troppo dolce e sovrasta il sapore delicato del semifreddo.

Agriturismo Voltan Haus
Via Cima n.65
32047 Sappada (BL)

Ristorante Bar Baita Pista Nera
Località Eiben
32047 Sappada (BL)

~~~~ Nederlands

De volgende ochtend worden we keurig vroeg wakker en na een uitgebreid ontbijt gaan we een rondje van het dorp lopen, aangezien de regen gestopt was.
De vrachtwagens zijn nu volop aanwezig op de snelweg, maar na Innsbruck is de Brenner dichtbij en bij Bressanone gaan we de Dolomiti op.
Het uitzicht van de bergen is spectaculair. Alles is groen en fris, de naaldbomen maken donkergroene vlekken tussen de andere lichtgroene bomen. Jammer dat de zon niet schijnt en de wolken laag hangen, zodat we de toppen van de bergen niet kunnen zien.

Als we in Brunico aankomen is het lunchtijd en we stoppen in het centrum van het dorp om de plaatselijke restaurantjes te analyseren. Alles dicht. Het hele dorp is wegens vakantie dicht. We vragen wat rond en komen terecht bij ene “Pizzeria da Hans” waar ook gewoon gekookt wordt.
Erg lekker de antipasto misto di affettati (gemengde vleeswaren - opgegeten zonder niet eens de tijd te hebben gehad voor een foto), begeleid door een witte focaccia, niets bijzonders mijn Tiroler ravioli met spinazie aangemaakt met boter en parmigiano, lekker pittig een rare pasta all’amatriciana met olijven (aangeboden als arrabbiata) die Rudi heeft besteld.

We komen in Sappada aan dat het net middag is. Cima di Sappada is de naam van de borgata (deeldorp - Sappada is een aaneenschakeling van borgate) waar het mij gelukt was een agriturismo te vinden die open was in deze periode van het jaar. De meeste hotels in het dorp zijn gesloten, inclusief het hotel dat me aanbevolen werd door mijn vriend de importeur en dat staat op hetzelfde plein als het Voltan Haus, onze agriturismo.

Het Voltan Haus is een antiek houten huis in de typische Sappada stijl. Het werd gebouwd in 1754 en is erg mooi gerestaureerd door signora Margherita en haar man (hij schijnt een beroemde skiër te zijn). Ze hebben, naast hun eigen woonvertrekken, ook zes uiterst verzorgde gastenkamers gemaakt. Signora Margherita is erg aardig, ze ontvangt ons met een grote glimlach en laat ons 2 kamers zien, de blauwe en de rode op de eerste verdieping. We mogen kiezen. We kiezen de blauwe omdat er een raam is in de badkamer, en ik vind het leuk om naar buiten te kunnen kijken (en in badkamers zonder raam, zoals ze in de mode zijn in Nederland, word ik een beetje claustrofobisch).

We gaan een rondje Cima di Sappada lopen om onze benen te strekken.

Ook hier is er een kerk net aan de overkant van het plein, voor onze ramen, met zeer regelmatig klokkengeluid. Nadat we naar de uitbundige koster hebben geluisterd om 18.00 uur, 18.15 uur, 18.30 uur en om 19.00 uur, bedenken we alvast wraakacties tegen de arme man als hij de hele nacht zo door zou gaan. Gelukkig is dat niet nodig (waarschijnlijk hebben de bewoners van Cima al in het verleden actie ondernomen).

Het probleem dat de meeste restaurants ook in Sappada dicht zijn doet zich opnieuw voor als we 's avonds een hapje willen gaan eten. De aardige signora Margherita belt even rond en legt ons uit hoe we bij de Baita Pista Nera moeten komen, restaurant dat ons ook door onze vriend de importeur was aangeraden.

Bij de baita (berghut), die we bereiken via een noodbrug over de ontstuimig rivier Piave, die hier in de buurt ontspringt, zijn wij de enige gasten. De gastvrouw informeert ons dat ze net klaar was met het schoonmaken van zelfgeplukte wilde asperges, waarmee ze van plan was een risotto te maken voor haarzelf en haar familie. Of wij ook een bordje risotto blieven. Zeker en graag! Hoe kun je zo'n aanbieding afslaan? Wanneer zijn we in de gelegenheid in Nederland om risotto met versgeplukte wilde asperges te eten? Na een enorme snijplank vol lekkere gemengde vleeswaren kregen we een heerlijk bord dampende risotto.

Voor de secondo was er geen ruimte meer, wel voor een nagerecht. Rudi neemt de huisgemaakte appelstrudel, ik kies de groene appelparfait. Beide erg lekker, alleen jammer van de overheersende bosvruchtensaus op mijn parfait.

Agriturismo Voltan Haus
Via Cima n.65
32047 Sappada (BL)

Ristorante Bar Baita Pista Nera

Località Eiben
32047 Sappada (BL)