18 novembre 2011

Mostra 1001 Italiani nella zona dell'IJmond
Tentoonstelling 1001 Italianen in de IJmond

Il novello sposo abbandona Casa Marina ad IJmuiden, la pensione galleggiante per gli operai italiani
De aanstaande bruidegom verlaat Casa Marina in IJmuiden, de drijvende pension voor de Italiaanse arbeiders
Cinquant'anni fa gli immigrati italiani entrarono in sciopero contro la cucina olandese e vollero cibo olandese. Una giornata che passò alla storia come la Rivolta degli Spaghetti.
Nell'ambito dei 50 anni degli accordi sull'immigrazione tra Italia e Paesi Bassi, la Biblioteca di Velsen en la Fondazione Culturissima organizzano l'esposizione 1001 Italiani della zona dell'IJmond.
L'apertura della mostra si terrà domani, sabato 19 novembre presso la biblioteca centrale di IJmuiden, ad opera dell'assessore Wim Westerman e della coordinatrice artistica della mostra Daniela Tasca.

La mostra propone una panoramica sulla vita e il lavoro degli immigranti italiani della zona dell'IJmond tramite una serie di fotografie originali, documenti e frammenti di filmati. Si tratta di oltre 300 documenti provenienti da diverse collezioni private e da quella dell'Archivio Nazionale Olandese.
I novelli sposi, con sullo sfondo le navi-alloggio per gli operai stranieri degli altoforni Hoogovens
Pas getrouwd, met op de achtergrond de woonboten voor de gastarbeiders van Hoogovens
Nel 1960 venne firmato l'accordo che regolava l'arrivo di lavoratori italiani nei Paesi Bassi per risolvere il problema da una parte dell'eccesso di disoccupati in Italia, dall'altra della necessità di manodopera da parte dell'industria olandese.
Questo accordo servì successivamente da modello per quelli che i Paesi Bassi stilarono successivamente con i governi di Spagna, Grecia, Portogallo, Turchia, Marocco ed ex-Jugoslavia.
Con l'arrivo degli italiani inizia l'era dei 'lavoratori ospiti' e quindi del fenomeno multiculturale olandese.

1001 Italianen in de IJmond
Dal 19 novembre al 16 dicembre 2011
Centrale Bibliotheek
Dudokplein 16, 1971 EP IJmuiden
www.bibliotheekvelsen.nl
www.1001italianen.nl

~~~~~ Nederlands

I novelli sposi alle chiuse di IJmuiden. Sullo sfondo, gli altiforni di Hoogovens
De nieuwe echtgenoten bij de sluizen van IJmuiden. Op de achtergrond Hoogovens
Vijftig jaar geleden verzetten de Italiaanse immigranten zich tegen de Hollandse pot en eisten Italiaans eten. Deze dag ging de geschiedenis in als de dag van het Spaghetti oproer.
In het kader van 50 jaar wervingsverdrag tussen Nederland en Italië, organiseren Bibliotheek Velsen en Stichting Culturissima de expositie 1001 Italianen in de IJmond. Op zaterdag 19 november wordt deze tentoonstelling in de Centrale Bibliotheek in IJmuiden geopend door wethouder Wim Westerman en Daniela Tasca, artistiek coördinator van 1001 Italianen.

De expositie geeft een beeld van het leven en werk van Italiaanse gastarbeiders in de IJmond, aan de hand van (gedigitaliseerde) originele documenten, foto’s, filmfragmenten. Meer dan 300 documenten afkomstig uit verschillende privécollecties en de collectie van het Nationaal Archief vormen samen deze expositie. Ook hebben velen gehoor gegeven aan de oproep in de lokale pers en zijn er privé objecten beschikbaar gesteld.
Eenenvijftig jaar geleden werd het wervingsverdrag ondertekend tussen Nederland en Italië. In het verdrag wordt de komst van Italiaanse arbeidsmigranten geregeld. Op deze manier kon het Italiaanse arbeidsoverschot helpen bij het oplossen van het Nederlandse arbeidstekort.

Het wervingsverdrag met Italië zal in de daarop volgende jaren model staan voor de wervingsakkoorden die Nederland sluit met andere landen als Spanje, Griekenland, Portugal, Turkije, Marokko en het voormalig Joegoslavië. Met de gereguleerde komst van de Italianen begint het tijdperk van de ‘gastarbeiders’. En daarmee het begin van multicultureel Nederland.


1001 Italianen in de IJmond
De expositie is te bezichtigen van 19 november tot vrijdag 16 december 2011
Centrale Bibliotheek
Dudokplein 16, 1971 EP IJmuiden
www.bibliotheekvelsen.nl
www.1001italianen.nl

15 novembre 2011

Martedì 15 novembre su Radio Onda Italiana
Dinsdag 15 november op Radio Onda Italiana


Per la trasmissione di questa sera di Radio Cucina faremo una passeggiata in Piemonte, per esattezza nella zona della DOCG del Moscato d'Asti. Anzi, ad essere ancora più esatti, è stato il Moscato d'Asti a venire a trovarci qui ad Amsterdam lo scorso 26 ottobre con una ventina di produttori del vino da dessert più amato d'Italia.
Ovviamente non ho perso l'occasione di intervistare alcuni dei presenti: l'organizzatore Fabio Grasso dell'Archimedes Marketing, il dottor Scagliola dell'Associazione dei Produttori di Moscato, il presidente della Cantina Alice Bel Colle signor Claudio Negrino, il signor Claudio Sacco della Tenuta Langasco, la signora Anna Ghione dell'Azienda Agricola Ghione e il signor Massimo Grimaldi della Cooperativa Agricola Valle Belbo.

Tenuta Langasco: la cantina è ricavata sotto la collina

Alcune foto d'epoca dal sito della Cantina Ghione
Ecco i dati e i link per gli ascoltatori: dalle 20 alle 21 per il programma in lingua italiana su Salto Wereld FM e dalle 21 alle 22 per il programma in lingua olandese su Salto Stads FM.
Per ascoltare questa puntata in un altro momento, ma entro il 14 gennaio, seguite questo link per l'italiano e questo link per l'olandese.
E non vi spaventate se all'inizio della trasmissione sentite parlare in olandese: i primi 3 minuti vengono rosicchiati dal radiogiornale di Salto!

~~~~~ Nederlands


Tijdens de uitzending van vanavond van Radio Cucina gaan we luisteren naar een interview aan Michal Rabiej, die het Italiaanse biermerk Peroni Nastro Azzurro in Nederland introduceert.
Ook bespreek ik twee nieuwe kookboeken die kort geleden uitgebracht zijn door Fontaine Uitgevers.



Tijdens een mondain, goed georganiseerd feest heeft de Italiaanse bierproducent Peroni de Nastro Azzurro aan het Amsterdamse publiek gepresenteerd. Het biertje wordt niet via de gewone kanalen gedistribueerd maar alleen via selecte restaurants en delicatessenwinkels. Michal Rabiej van Peroni heeft aan Radio Cucina zijn strategie verteld onder het genot van een koud biertje en het voortreffelijke diner dat door chef-kok Mario Uva zelf werd gekookt.



Restaurant Greetje in de Amsterdamse Peperstraat is mijn vaste plek als ik mijn Italiaanse gasten kennis wil laten maken met de Nederlandse keuken. En hiermee bedoel ik niet wat de hastige Nederlander uit de supermarkt graait om snel thuis wat calorieën naar binnen te krijgen, maar een zorgvuldige bereiding van goede, ambachtelijk geproduceerde Nederlandse ingrediënten.
Dat er bij Greetje af en toe over de grens wordt gekeken voor de receptuur schaadt zeker niet maar voegt juist een vrolijke noot toe aan het gerecht. Alleen rucola komt de keuken van Greetje niet binnen, zeggen patron René Loven en chef-kok Axel Zonneveld: "Rucola symboliseert de achteloosheid en het gebrek aan fantasie waarmee veel chefs hun gerechten garneren". Mag ik er mee eens zijn?
Naast de recepten komen ook de leveranciers van Greetje aan het woord, met hun verhaal over hun bijzonder product. Dit allemaal in het kader van transparantie: nu dat de koks eindelijk voor de gasten zichtbaar zijn dankzij hun open keuken, vind ik het terecht dat ook de leveranciers bekend worden van wat we op ons bord krijgen geserveerd.
Een interessant boek ook om open te slaan voor je eens een keer uitgebreid wil koken van Hollandse bodem, nadat je je goede ingrediënten hebt gescoord.

Neêrlands roem - koken als Greetje
Jacques Meerman en Hennie Franssen, met foto's van Ronald Hoeben
ISBN 978 90 5956 412 1, 160 pp, € 24,95



Het tweede boek dat ik vanavond wil presenteren is een receptenboek voor Belgische koekjes. Het is niet alleen een kookboek maar een schat aan informatie over de koekjestradities bij de zuiderburen. Er wordt de discussie gevoerd over wat wel en wat niet een koek is, en hoe koeken ontstaan zijn. Zeer vermakelijk zijn de koekjesspreekwoorden en uitdrukkingen: koek van eigen deeg krijgen, wie de baas is bakt koek, kletskoek verkopen, billenkoek krijgen enz.
De recepten en bijhorende verhalen zijn gerangschikt in alfabetische volgorde, maar helaas is er niet  altijd een recept voor alle behandelde koekjes. Zo had ik me al verheugd op eindelijk het goede recept voor mattertaarten, mini gebakjes uit Geraardsbergen, maar de auteurs schrijven dat "Aangezien het om erkende streekproducten gaat, vermelden we het recept hier niet". Wat wreed!
Dit leed wordt enigszins verzacht door een mooie adressenlijst (incl. website) van bakkerijen waar je moet zijn voor een speciaal soort koekje, en informatie over diverse koekjesmusea. Ook voor de diverse festiviteiten wordt verteld welk koekje werd/wordt gegeten in de diverse Belgische steden en dorpen.
Een mooi boek dat de liefhebber van koekjes en tradities zeker zal aanspreken.

Nog een koekje? - met receptjes uit de oude doos
Robert Declerck en Margit Sarbogardi, met foto's van Jan Crab
ISBN 978 90 5826 823 5, 146 pp, € 24.95

De gegevens en de links voor de luisteraars zijn: van 20 tot 21 uur voor het programma in het Italiaans op Salto Wereld FM en van 21 tot 22 uur voor het programma in het Nederlands op Salto Stads FM.
Om op een andere moment naar de uitzending te luisteren, maar vóór 14 januari, volg deze link voor het Italiaans en deze link voor het Nederlands.

Oh, ja, de eerste 3 minuten van de uitzending worden door het journaal van Salto in beslag genomen.

STAY TUNED!

12 novembre 2011

Involtini di roastbeef con pancetta e caprino
Roastbeefrolletjes met pancetta en geitenkaas


Dalle mie parti sono spuntate recentemente nuove macellerie gestite da gentilissimi signori turchi e addirittura una polleria gestita da un paio di giovani signore marocchine (gli uomini stanno nel retro a fare il lavoro pesante con le mannaie sul ceppo). Sempre piene di clienti.
La cosa mi fa doppiamente piacere non solo perché la gente lavora (e di questi tempi bisogna davvero ringraziare cielo e terra se c'è lavoro) ma anche perché trovo la qualità della carne molto migliore di quella dei negozi 'autoctoni'. Certo, le bistecchine di maiale non le vendono, ma hanno per esempio carne di vitella e i tagli con le costole per fare il brodo: vuoi mettere?

E così, con 10 cm di un taglio da roastbeef senza mezzo filetto di grasso o di nervetti mi sono tagliata una ventina di fettine sottilissime (che ho assottigliato ancora di più battendole con un  bicchiere dal fondo piatto e pesante).
Ho messo una fettina di pancetta tagliata trasparente su ogni fettina, un dadino di caciottina di capra fresca (la Latteria Perenzin ha un importatore qui), arrotolato il tutto e infilzato con uno stecchino.
In un velo d'olio ho indorato un paio di spicchi d'aglio, ho aggiunto gli involtini (che sono venuti piccini) e li ho rosolati brevemente con le stesse spezie della zucca al forno.
Ho messo il fuoco al minimo, incoperchiato e lasciato andare un paio di minuti mentre preparavo i piatti: il formaggio sciolto che è colato dalle fessure degli involtini ha formato una bella salsina con i succhi stessi della carne.

~~~~~ Nederlands

In mijn buurt zijn recentelijk nieuwe slagerijen geopend die gerund worden door zeer aardige Turkse heren en zelfs een kipslagerij waar een paar jonge Marokkanse dames de scepter zwaaien (de mannen zwaaien hun hakmes in de achterin gevestigde werkplaats). Altijd vol klanten.
Dit stemt me vrolijk niet alleen omdat mensen werken (en in deze tijden moet je hemel en aarde bedanken als je werk hebt) maar ook omdat ik de kwaliteit van het vlees beter vind dan in de  'autochtone' winkels. Natuurlijk verkopen ze geen varkenskarbonaatjes, maar ze hebben bijvoorbeeld kalfsvlees en mooie hele stukken vlees met bot om er goede bouillon mee te trekken: dan hoor je mij zeker niet klagen!

En dus, met een perfect stuk voor een roastbeef van 10 cm lang heb ik zo'n twintig flinterdunne lapjes gesneden, die ik nog dunner heb gemaakt door ze te slaan met de bodem van een zware glas.
Op elk lapje heb ik een bijna doorzichtig dun gesneden plakje pancetta, een dobbelsteentje verse geitenkaas (Latteria Perenzin heeft een importeur in Nederland), het geheel opgerold en vastgemaakt met een prikker.
In een dun bodempje olijfolie extravergine heb ik een paar teentjes knoflook zacht gebakken, dan de rolletjes toegevoegd (die vrij klein waren) en ik heb ze kort gebakken met dezelfde kruiden en specerijen van de pompoen uit de oven.
Ik heb het vuur op het minimum gedraaid, een deksel op de pan gedaan en heb alles nog een paar minuten laten nagaren terwijl ik de borden opmaakte: de gesmolten kaas die uit de vouwen van de rolletjes is gesijpeld heeft een smakelijk sausje gemaakt met het jus uit het vlees.


07 novembre 2011

Zucca e sedano rapa al forno
Pompoen en knolselderie uit de oven


Ogni tanto ho delle idee strane. Questa primavera ho deciso, per esempio, che l'attuale casa, dopo quasi vent'anni che ci abitavo, cominciava a starmi stretta, e mi son guardata in giro. E fortuna ha voluto che ne abbia trovata una proprio a mia misura a 600 m da questa.
Martedì mi hanno dato le chiavi e spero di traslocare alla fine di questo mese o all'inizio del prossimo: in ogni caso a Natale non voglio avere più scatoloni in giro per casa. Se la pianificazione è metà del lavoro, visto che da giugno non faccio altro, dovrei farcela. Sempre che fornitori e operai si attengano allo schema...
In tutto ciò la mia cucina è diventata sempre più una cucina di sopravvivenza, della quale non vale assolutamente la pena parlare: pasta coi soliti sughi veloci, qualche verdura sbattuta in forno alla senza pietà, una fettina farcita di avanzi di frigorifero e arrotolata ad involtino. La testa non c'è.
Per fortuna c'è Casa di Maggio sulla strada dall'ufficio a casa. Il bello di Casa di Maggio è che se non ho voglia/tempo di cucinare, almeno mangio sano come se cucinassi io. E non mi vengono le bolle in faccia come invece mi succede con il take away cinese o simili (che 'na volta tanto si può anche fare, ma sempre con qualche rimorso...).

Per la serie "verdure in forno alla senza pietà", e visto che è stagione, vi propongo questa teglia di zucca (butternut) e sedano rapa tagliati a bastoncini, con delle cipolline bianche e un paio di scalogni che piangevano in dispensa. Li ho conditi con olio, sale, una spruzzatina di peperoncino (ché come giustamente dice Alex di Foto e Fornelli, la zucca si ringalluzzisce tutta con un po' di peperoncino), pepe rosa, un minimo di cannella e giusto un pizzico di maggiorana.
Il tutto in forno (da freddo) per un 3/4 d'ora.
Ottimo contorno a degli involtini svuota-frigorifero che posterò spero presto.

~~~~~ Nederlands


Soms krijg ik rare ingevingen. Afgelopen voorjaar heb ik bijvoorbeeld besloten dat mijn huidige woning, waar ik al bijna twintig jaar woonde, een beetje krap werd. Ik begon om mij heen te kijken en binnen no time heb ik een nieuwe appartement gevonden met de voor mijn wensen juiste afmetingen en op 600 m afstand van de huidige.
Afgelopen dinsdag heb ik de sleutels gehad en ik hoop aan het einde van deze maand of begin van de volgende te verhuizen: met kerst wil ik in ieder geval geen verhuisdoos meer zien. Als planning al het half werk is, aangezien ik sinds juni niets anders aan het doen ben, moet dat lukken. Al moeten ook de leveranciers en aannemers meewerken...
In dit alles is mijn kookactiviteit gereduceerd tot een overlevingstrategie, waarover absoluut niets valt te melden: pasta met steeds dezelfde snelle sauzen, wat groenten die zonder pardon de oven in belanden, een dun plakje vlees opgerold met wat restjes uit de koelkast erin. Het hoofd staat er niet naar.
Gelukkig ligt Casa di Maggio op mijn weg van kantoor naar huis. Het fijne van Casa di Maggio is dat, als ik geen zin/tijd hebt om te koken, eet ik dan net zo gezond alsof ik zelf zou koken. En ik krijg geen pukkels op mijn gezicht, anders dan als ik Chinees of iets anders afhaal (af en toe vind ik het wel lekker, maar heb altijd een beetje wroeging als ik het doe).

Aangezien het seizoen is, wil ik wel deze groenten uit de oven melden: pompoen (butternut) en knolselderie als frietjes gesneden, kleine verse zilveruitjes en een paar sjalotjes die zelf naar de ovenschaal zijn gesprongem. Ik heb de groenten aangemaakt met extravergine olijfolie, zout, een klein snufje chilipeper (zoals Alex van Foto e Fornelli zegt, wordt pompoen meteen heel vrolijk met wat chilivlokken), roze peper, een minimum aan kaneel en een snufje marjolein.
Zet alles in de oven voor drie kwartier of totdat de uitjes zacht zijn geworden.
Heerlijk als bijgerecht van de vleesrolletjes waarover ik hopelijk snel ga vertellen.