Mentre questo weekend ad Amsterdam impazza l'
Uitmarkt, la grande kermesse annuale dove l'ultimo weekend di agosto viene presentata l'offerta culturale del nuovo anno, sabato io me sono andata ad Amersfoort a vedere il primo festival di teatro da strada
Spoffin. Con me Roberto Bacchilega e Barbara Summa di
Radio Onda Italiana.
Spoffin (un gioco con le parole spin off) nasce come unione di due festival culturali (le Keistadfeesten e il Festival Etcetera) che si tenevano ad Amersfoort da anni, e vuole essere una vetrina dei piccoli gruppi di teatro da strada dell'Europa del Nord. Infatti sono presenti anche molti impresari e organizzatori di festival stranieri, che hanno in questo modo la possibilità di vedere in azione, nel contesto giusto, questi giovani di grande talento.
Tra un temporale e l'altro (che qui di acqua ne sta venendo giù davvero tanta in questi giorni) sono riuscita a vedere alcuni spettacoli, ma quello dei due ragazzi italiani,
Emilia Taurisano e
Leo Cristiani della Compagnia I'm, l'ho visto due volte.
Vi lascio alle fotografie, che a volte dicono più di mille parole.
~~~~ Nederlands
Terwijl de
Uitmarkt dit weekend Amsterdam in zijn greep heeft, ben ik zaterdag naar Amersfoort gegaan om het eerste straattheaterfestival
Spoffin te zien. Met mij waren Roberto Bacchilega en Barbara Summa van
Radio Onda Italiana.
Spoffin (een spel met de woorden spin off) is dit jaar ontstaan als een totaal nieuwe formula uit de samensmelting van twee andere culturele festivals, de Keistadfeesten en Festival Etcetera, die al jaren in Amersfoort werden gehouden. Spoffin wil een soort etalage zijn voor kleine straattheatergroepen uit Noord Europa. Er lopen dit weekend ook veel buitenlandse organisators van festivals rond in Amersfoort, die de gelegenheid krijgen om deze talentvolle jonge mensen in actie te zien in de perfecte omgeving: de straat.
Tussen de buien door is het mij gelukt om enkele voorstellingen te zien en die van de twee Italiaanse artiesten,
Emilia Taurisano en
Leo Cristiani van de Compagnia I'm, heb ik zelfs twee keer gezien.
Hieronder volgen wat foto's, die vaak meer zeggen dan duizend woorden.
Alcuni momenti dello spettacolo di Emilia e Leo, Excess, un sottile gioco di seduzione e scambio dei ruoli con abili passaggi delle palline tra mani e piedi. Immaginatevi in sottofondo le splendide note della
Carmen di Bizet, tra cui la famosa
Habanera che accompagnano per mezz'ora questo spettacolo.
Enkele momenten van de voorstelling van Emilia en Leo, Excess, een subtiele verleidingsspel en rolverwisseling met razendsnelle passages van de balletjes tussen handen en voeten. Bedenk in de achtergrond de mooie muziek uit de
Carmen van Bizet, waaronder de beroemde
Habanera, die een half uur lang de voorstelling begeleiden.
Theater Leela di Christoph Priesner (Austria) con lo spettacolo: Show Bizarr! Keep it simple and stupid. Un mix accattivante di giocoleria e clowneria dove il pubblico viene continuamente coinvolto, ora per una foto, ora per farsi reggere l'attrezzo per la corda molla, oppure per farsi passare le fiaccole accese.
Theater Leela van Christoph Priesner (Oostenrijk) met de voorstelling Show Bizarr! Keep it simple and stupid. Een aantrekkelijke mix van clownerie en acteerwerk waar het publiek continu wordt betrokken: voor een foto, om het touw vast te houden waarop hij in evenwicht loopt, of om de aangestoken fakkels aan hem over te handigen.
Il gruppo olandese
Aardlek con la rappresentazione Anderland: un luogo qualsiasi può essere una casa se ha alcune caratteristiche specifiche delle case, come per esempio un campanello, un secchio dell'immondizia o un letto. E due abitanti di questa casa sui generis cercano di comunicare, ognuno a modo proprio.
De Nederlandse toneelgroep
Aardlek met de voorstelling Anderland: een willekeurige plaats kan een huis zijn indien deze wat typische kenmerken van huizen bezit: zoals een bel, een afvalemmer of een bed. En twee bewoners van dit zogenaamde huis proberen met elkaar te communiceren, elk op zijn eigen manier.
Kevin Brooking (US) &
Colm O'Grady (IE): Naked Lunch. Me li sono quasi persi, questi due divertentissimi performers, ma del loro spettacolo sono riuscita a vedere gli ultimi 10 minuti, il dessert. Un gioco di pentole e popcorn davanti alle porte della chiesa di Nostra Signora. 'In Irlanda una cosa del genere non sarebbe state neanche lontanamente pensabile', mi racconta Colm dopo la rappresentazione. Figuriamoci in Italia!
Kevin Brooking (US) &
Colm O'Grady (IE): Naked Lunch. Ik heb de voorstelling van deze twee gekke performers bijna gemist, want ik heb alleen maar de laatste 10 minuten gezien, het toetje. Een spel met pannen en popcorn voor de deuren van de Lievevrouwekerk. 'Dat was in Ierland echt niet eens denkbaar geweest, vertelt Colm mij na afloop. Ook niet in Italië, Colm!
DaaD: La cuisine macabre. Uno spettacolo piuttosto complicato e pieno di complicazioni che con tutti i bambini inutili presenti e il variopinto pubblico che si affollava per veder meglio non sempre sono riuscita a cogliere. Una carrozza lugubre tirata a mano sulla piazza da altrettanto lugubri attori, una specie di famiglia con un ristorante ambulante che coinvolge il pubblico in un gioco dall'umorismo nero.
DaaD: La cuisine macabre. Een tamelijk ingewikkelde voorstelling vol rare situaties die mij niet gelukt is om goed te begrijpen vanwege al die onnodig aanwezige kinderen en het kleurrijke publiek dat zich voordrong om beter te kijken. Een lugubere koets wordt met de hand door het plein getrokken door net zo lugubere acteurs, een rare familie met een rondreizend restaurant die het publiek betrekt in een spel met zwarte humor.
Amersfoort
Il villaggio degli artisti con il FlexOtel: containers trasformati in 2 camere con 2 letti ciascuna.
Het artistendorp met de FlexOtel: containers omgebouwd tot 2 dubbele kamers.
Al villaggio degli artisti le cassette dell'asta del pesce diventano comodi sedili che di notte si illuminano.
In het artiestendorp worden de kisten van de visafslag lekker zittende bankjes die 's nachts licht geven.
Last but not least, ringrazio il cuoco del villaggio degli artisti nonché amico Andrea Sossi, che ha ci accolto alla fine del nostro giro di interviste per
Radio Onda Italiana.
Last but not least, wil ik de kok van het artiestendorp bedanken, vriend Andrea Sossi, die ons heeft ontvangen aan het einde van onze interviewsrondje voor
Radio Onda Italiana.
