Lasagna alla pinzatrice - Lasagna op z'n nietmachine

***Nederlands volgt, wel uitvoerig ***
Che deve fare una povera madre italiana in preda a delirio della lasagna domenicale, senza però aver ancora ritrovato, dal trasloco, una teglia che sia una, a parte quella del ciambellone ad onde?

Va di pinzatrice. La ricetta della lasagna inutile che ve la dia tanto la sapete, è una semplice con il ragù alle verdure, la mozzarella e il parmigiano. Però quello che non volevo sottrarvi era la soluzione creativa, è che quando serve, una fa di necessità virtù, specie se riesce a convincere il marito a mollare la pinzatrice.

*** hier komt 'ie, en wel met recept****

Het drama (en de creatieve oplossing) van de Italiaanse moeder die een beetje zondagse lasagna aan kroost en echtgenoot wil serveren, maar sinds de verhuizing geen ovenschaal meer kan vinden, ziet u uit de foto.

Maar het was wel een lekkere lasagna voor de niet-vleeseter, en ik wil u het recept niet onthouden:

- Leg op een bakplaat een dubbele laag kookpapier;

- leg erop 3 vellen lasagna Grande Italia, die geen Italiaanse merk is, maar dit was het beste beschikbaar bij mijn supermarkt en toch veel beter dan, pakweg, Honig;

- op de drie velle lasagna leg ruim tomatensaus met groente en vegetarische gehakt (gekruimelde tofu is ook goed). Je maakt het zo: fruit in 4 lepels olijfolie een prei, 3 stengels bleekselderij of stukje knolselderij en 4 wortels die je eerst in fijne stukjes hebt gehakt in een kookapparaat. Voeg er het echt of vegetarisch gehakt, meng goed en daarna 2 blikjes gepelde tomaten in stukjes en een beetje water. Zout naar smaak en laat 20-30 minuten pruttelen met deksel erop;

- na het laagje tomatensaus, voeg een laagje geraspte Parmezaanse kaas.

Let op, de echte heeft zo een stempeltje erop van de Consorzio del Parmigiano Reggiano. Als u dit op de verpakking niet treft, laat zitten en neem eerder een goede geraspte oude kaas, want je wilt niet weten wat voor troep gaat onder onbestembde, generieke Italiaanse geraspte kaas. Het woord Parmezaan op een verpaking moet je als de pest vermijden;

- nu is het tijd voor dunne plakjes morrarella, ik heb een light soort geprobeerd, om te kijken of het verschil maakt. Eigenlijk niet veel, maar volgende keer ga ik toch een echte gebruiken;

- Dat gedaan, leg je nu een nieuwe laagje lasagnavellen erop en begin weer met de vulling.

- De vierde laag lasagna vellen heb ik bedekt met alleen een dun laagje waterige saus en Parmigiano, daarna heb ik met de nietmachine de hoeken van mijn ovenverpakking dicht gemaakt en in een voorverwarmde oven op 180 graad 30 minuten laten garen.

Lekker dat het was!