Fusilli alla crudaiola Fusilli met rauwe tomatensaus

La salsa crudaiola è un'altra specialità estiva tipica italiana: non bisogna accendere i fornelli per cucinarla, e quando il termometro in cucina può arrivare a segnare i 35°, vi assicuro che meno fornelli si accendono e meglio è.

Giovedì scorso il termometro è arrivato a segnare i 30° qui in Olanda (per la prima volta quest'anno, ma speriamo che non sia l'unica!) e anche se in cucina mia ce ne erano un po' di meno, ho evitato di accendere il gas se non per far cuocere la pasta.

Per una buona salsa crudaiola è necessaria una condizione sine qua non la salsa è insipida: degli ottimi pomodori maturi. Il caso ha voluto che la settimana prima uno dei miei spacciatori di verdure al mercato del Ten Cate avesse dei pomodori da sugo dall'aria promettente, che si sono ben maturati nella ciotola sul davanzale della cucina.

Le scuole di pensiero per quanto riguarda la buccia dei pomodori sono due: c'è chi li spella e chi no. Per spellarli bisogna immergerli brevemente nell'acqua bollente e poi freddarli subito. Ma accendere un fornello per spellare i pomodori? No, non mi pare proprio il caso con questa calura. Quindi i miei pomodori sono stati semplicemente ben lavati, privati dei semi, tagliati a pezzettini e conditi con olio, peperoncino in polvere affumicato (adoro questo peperoncino spagnolo!), tanto basilico, qualche fogliolina di menta e timo fresco delle piantine sul balcone, mezzo spicchio d'aglio a fettine ben visibili (per poterlo poi togliere facilmente) e poco sale. Li ho lasciati marinare per un'oretta.

Nel frattempo ho tirato fuori dal frigo un tomino di capra sott'olio (piccante pure lui!).

Ho cotto i fusilli, che sono un ottimo formato per questo tipo di salse perché hanno tanta superficie per raccogliere il condimento, e li ho conditi bollenti con i pomodori prima e subito dopo con il tomino a pezzetti con tutto il suo olietto. Il tomino si è completamente sciolto e ha formato una bella cremina.

Sto aspettanto che torni il gran caldo per rifare questa pasta...

~~~~~ Nederlands

Pomodoro San Marzano - Pomodoro Roma

De San Marzano- en de Romatomaten zijn zeer geschikt om er saus van te maken

Rauwe tomatensaus is een andere Italiaanse zomerspecialiteit: je hoeft geen fornuis aan te steken om het klaar te maken, en als het thermometer in de keuken zelfs 35° kan aangeven, is dat geen overbodige luxe.
Afgelopen donderdag gaf de thermometer 30° hier in Nederland aan (voor de eerste en laten we hopen niet de laatste keer dit jaar!) en ook al was het in mijn keuken wat koeler, vond ik het zeker niet erg om alleen een pit aan te hoeven steken voor de pasta.

Voor een goede salsa crudaiola is één voorwaarde absoluut noodzakelijk, anders smaakt de saus flauw: uitstekende, rijpe tomaten. Toevallig had een van mijn groentedealers op de Ten Cate markt afgelopen week goed uitziende saustomaten (pomodori da sugo: niet alle tomaten zijn geschikt om er saus van te maken, de langwerpige San Marzano- en Romatomaten zijn de beste, zie foto hierboven om ze te herkennen als je ze op de markt ziet). Ze zijn in mijn schaal op de vensterbank van de keuken perfect gerijpt.

Wat het velletje van de tomaten betreft, zijn er twee gedachtenstromingen: er is wie het eraf haalt en wie niet. Om tomaten te ontvellen moet je ze eerst kort onderdompelen in kokend water en dan weer goed laten afkoelen. Maar een gaspitje aansteken om tomaten te ontvellen? Nou, dat dacht ik niet, met zulke buitentemperatuur! Dus heb ik mijn tomaten gewoon goed gewassen, zaadjes verwijderd, in kleine stukjes gesneden en aangemaakt met olijfolie, gerookte Spaanse peper in poedervorm (ik ben dol op deze donkerrode, licht gerookte, pittige pepertjes!), veel basilicum, wat blaadjes munt en verse thijm van mijn plantjes op het balkon, een halve teen knoflook in goed zichtbare plakjes (om ze later beter te kunnen weghalen) en weinig zout. Ik heb de tomaten een uurtje laten marineren.
Intussen heb ik uit de koelkast een geitenkaasje in pittige olijfolie gehaald om het op kamertemperatuur te laten komen.
Ik heb fusilli, wokkeltjes, gekookt, dat is een goede pastavorm voor dit soort sausjes omdat het veel oppervlak heeft om het condiment op te nemen. Ik heb de pasta uitgelekt en hem deze aangemaakt met de tomaten en het kaasje met al zijn lekker olie. Het kaasje is totaal opgelost tot een lekker romig sausje.

Nu wacht ik dat het weer lekker warm wordt om deze pasta opnieuw te maken...