Giornata a porte aperte: i cubetti tricolori Open dag: driekleurige hapjes

Questo pezzo di arte culinaria ha intrigato tantissimo Albert Figurt durante la Giornata a Porte Aperte di sabato scorso. Non riusciva a capire come avessi fatto i quadratini che vedete qui sotto finquando non ha visto il pezzo di sformato qui sopra. Gli è piaciuto molto il gioco di colori, quasi un quadro astratto.
Who's afraid of green, white and red?
***
Dit stuk culinaire kunst heeft Albert Figurt erg gepuzzeld tijdens de Open Dag van afgelopen zaterdag.
Hij begreep niet hoe ik de blokjes had gemaakt die hieronder afgebeeld zijn, totdat hij bovenstaande cake zag. Hij vond erg mooi het samenspel van de kleuren, bijna een abstracte schilderij.
Who's afraid of green, white and red?


Sono piuttosto soddisfatta del risultato, anche se ho già in mente come migliorarlo.

L'idea originale (?) viene dal blog di Eryn, ma è stata ripresa in seguito da Pinella. Serena-Maffo l'ha riproposta su Coquinaria la scorsa settimana in versione tricolore con colori pastello. E come potevo io astenermi dal replicare questa ricetta, ma con colori più decisi?
Qui di seguito la versione di Serena-Maffo, con le mie modifiche.
Dimensione teglia: 24x32 cm.

Quadrotti salati verdi bianchi e rossi

Per la parte verde:
500 gr spinaci
7 uova
180 gr farina
sale e pepe

Per la parte bianca/rossa:
450 gr ricotta di mucca
250 gr caprino
2 uova
2 cucchiai di parmigiano
40 gr farina
sale e pepe
1 tubetto di doppio concentrato di pomdoro

Si tagliano gli spinaci a pezzetti e si fanno cuocere in una tegame con poco aglio, poco olio, sale e pepe a piacere.
Quando sono cotti e hanno perso un po' della loro acqua, si fanno freddare in un colino, premendoli ogni tanto per far uscire altra acqua, e poi si frullano.
Si ottengono circa 350 gr di purea di spinaci.
Si aggiungono le uova sbattute e la farina setacciata, mescolando per amalgamare il tutto.
Si stende il composto in una pirofila imburrata.
Si prepara poi la parte bianca/rossa mescolando la ricotta e il caprino con uno sbattitore finché non sono a crema.
Poi si aggiungono le uova sempre mescolando per amalgamare e la farina setacciata, sale e pepe a piacere, infine il parmigiano.
A questo punto si divide il composto bianco a metà in due ciotole diverse e in una si aggiunge il concentrato di pomodoro.
Si mette il composto bianco in una tasca da pasticcere usa e getta e si inietta nel composto verde già steso nella pirofila, andando fino sul fondo (attenzione a non iniettarne troppo in ogni punto perché poi fa la "collinetta" e non è bella a vedersi) mettendone poi anche qualche strisciatina sulla superficie.
Poi si siringa anche il composto rosso con un'altra tasca da pasticcere usa e getta.
Si inforna in forno già caldo a 180° per circa 20 minuti.
Deve essere compatto e solido al tatto in superficie.
Si sforna e si fa raffreddare completamente prima di "maneggiarlo".
Si conserva coperto da pellicola in frigo per un giorno e si può anche congelare, facendolo scongelare in frigo e poi con passaggio in forno per stiepidirlo.

E il sapore?
Molto formaggioso, ma dipende dal tipo di caprino usato. Il mio era un caprino molto... caproso!!!
***

Ik ben best tevreden met het resultaat, al heb ik een half idee hoe ik het kan verbeteren.

Het originele (?) idee komt uit de blog van Eryn, maar die is geprobeerd door Pinella. Serena-Maffo heeft het vorige week weer onder de aandacht gebracht op Coquinaria in een driekleurige versie met pasteltinten. En hoe kon ik het laten om dit recept te maken, maar dan met wat meer uitgesproken kleuren?
Hier volgt de versie van Serena-Maffo, met mijn aanpassingen.
Afmetingen bakblik: 24x32 cm.

Groen wit en rood-kleurige hapjes

Voor het groen:
500 gr spinazie
7 eieren
180 g bloem
peper en zout

Voor het wit/rood:
450 gr ricotta
250 gr zachte geitenkaas
2 eieren
2 eetlepels parmigiano
40 gr bloem
peper en zout
1 tube dubbel geconcentreerde tomatenpuree

Was en snijd de spinazie in stukjes en bak ze in een koekenpan met weinig olijfolie, knoflook, peper en zout naar smaak.
Zodra ze gaar zijn en wat water kwijt zijn geraakt, laat ze afkoelen in een vergiet. Druk ze af en toe aan zodat ze al hun overtollige water verliezen. Pureer ze.
Je krijgt circa 350 gr spinaziepuree.
Voeg de losgeklopte eieren en de gezeefde bloem en roer alles goed door elkaar.
Giet het beslag in de beboterde bakblik.
Maak het wit/rood beslag. Klop de ricotta en de geitenkaas goed door elkaar tot een glad beslag.
Voeg de eieren toe, de gezeefde bloem, de parmigiano en peper en zout naar smaak.
Doe de helft van het witte beslag in een spuitzak en voeg aan de tweede helft het tomatenpuree. Doe ook deze in een spuitzak.
Spuit eerst het witte beslag en daarna het rode (of vice versa, de volgorde is onbelangrijk) in het groene beslag in de bakblik. Probeer zo veel mogelijk tot aan de bodem te komen maar let op dat je niet teveel beslag spuit in één plek, anders krijg je hobbels. Eindig met wat streepjes op de oppervlakte.
Doe de bakblik in de warme oven op 180° C voor circa 20 minuten.
Het moet compact en niet meer vloeibaar aan de oppervlakte.

Haal het uit de oven en laat het volledig afkoelen voordat je gaat snijden.

Je kunt het in de koelkast bewaren, afgedekt met plastic folie, of invriezen en voor gebruik in de koelkast laten ontdooien en even in de oven plaatsen om het weer op temperatuur te brengen.

En de smaak?

Erg kazig, maar dat is afhankelijk van het soort geitenkaas dat ik heb gebruikt: erg geitig!!!