Giornata a porte apere: gli sfizi Open dag: de hapjes

Per questo post fotoculinario alterno i commenti in italiano a quelli in olandese.
Voor deze fotoculinaire post plaats ik de Nederlandse tekst meteen na de Italiaanse.

Per rinfrescare la gola, niente thee o caffè, ma una bella caraffa di acqua fresca con spicchi di limone e rametti di menta verde.
***
Om de dorst te lessen, geen thee of koffie maar een lekker karaf frisse water met citroenpaartjes en takjes verse munt.


A grande richiesta degli Astarottini, ho rifatto anche questa volta la semplicità divenuta tartina: pane, burro e alici. Questa volta ci ho aggiunto una buccia sottile di limone, che ha veramente completato con classe questa tartina davvero ottima. Il segreto?
Ovviamente gli ingredienti: burro bio e alici italiane di qualità.
***
Ik werd gevraagd om opnieuw het eenvoudigste hapje te maken met brood, boter en ansjovis. Ditmaal heb ik een dunne zest citroen toegevoegd, die dit heerlijke hapje met klasse heeft afgemaakt. Het geheim?
De ingrediënten, vanzelfsprekend! Biologische boter en Italiaanse ansjovisjes van hoge kwaliteit.

Queste tartine qui sono state praticamente un ricliclo di avanzetti del mio frigorifero, ma non per questo ci hanno messo più di quel tanto dallo sparire dal vassoio, anzi!
Una cucchiaiata di ricotta, due cucchiaiate di peperoni rossi fatti in padella con olio, origano e cipolla, una puntina di peperoncino, del parmigiano e una goccia di aceto per contrastare il dolce dei peperoni.
***
Deze hapjes hier zijn eigenlijk een recycling van wat gestoofde paprika's met uien en oregano die in mijn koelkast lagen (zo'n 2 eetlepels circa), samen met wat ricotta kaas (1 eetlepel), een mespunt sambal, wat parmigiano en een druppeltje azijn om de zoetigheid van de paprika's in evenwicht te brengen.

Anche questi sono un best seller - anzi, dovrei dire un best eater! - nelle feste degli Astarotti: la romanissima pizza, prosciutto e fichi. Peccato però che mi debba accontentare di un pane turco (buonissimo, per carità) e che anche i fichi (turchi pure quelli) non siano proprio il massimo della bontà malgrado il loro prezzo (su cui taccio perché davvero vergognoso).

***

Ook deze hapjes zijn best sellers - eigenlijk zou ik moeten zeggen best eaters! - bij feestjes van de stichting. Pizza, ham en verse vijgen, klassiek Romeins. Wel jammer dat ik genoegen moet nemen met Turks brood (best lekker, daar niets van) maar deze verse Turkse vijgen zijn niet de lekkerste ondanks hun schandalijk hoge prijs.