Ma in questo blog non si cucina più?
In effetti, ultimamente spignatto poco e di solito rifaccio cose già fatte o assolutamente non degne di alcuna menzione. Troppi impegni che mi tengono fuori di casa, la testa è altrove.
Qualche sera fa mi sono buttata su questo esperimento.
Avevo visto la foto di una pasta con le zucchine, la pancetta e lo zafferano, ma non c'era la ricetta.
E così sono dovuta andare di fantasia.
Il risultato non è stato dei migliori: quella che doveva essere nella mia testa una morbida salsa come una carbonara di zucchine, si è purtroppo rassodata tipo scrambled eggs, col risultato di pasta alla frittata.
È meglio che continui ad inseguire i miei pensieri e rincorrere la mia testa, così come le foglie degli alberi si rincorrono sui marciapiedi, allegramente inseguite da un vento freddo alternato a pioggia e grandine.
Di cucinare cose nuove non è proprio aria.
Aspetto momenti migliori.
Pasta con zucchine, pancetta e zafferano
per 4 persone
360 gr di pasta a piacere, formato corto
2 zucchine
1 cipolla non troppo grande
100 gr pancetta tesa
2 uova grandi o 3 medie
2 bustine di zafferano
pecorino grattugiato
olio
sale e pepe
Lavare le zucchine col bicarbonato per toglier loro il sapore di cartone (è una mia fissa, scusate), sciacquarle bene, tagliarle a fettine e lasciarle scolare con il sale in uno scolapasta.
Affettare sottile la cipolla e la pancetta, soffriggerle in poco olio a fuoco lento finquando la cipolla è completamente cotta e sfatta e la pancetta è morbida.
Sciacquare di nuovo per bene le zucchine, strizzarle e soffriggerle al dente con la cipolla e la pancetta.
Nel frattempo cuocere la pasta e sbattere le uova con un pizzico di sale, pepe e le bustine di zafferano.
Scolare la pasta, condirla con le zucchine e la salsa d'uovo, stando attenti a non farla rapprendere.
Spolverare di pecorino grattugiato fresco e buon appetito!
~~~~ Nederlands
Wordt op dit blog niet meer gekookt?
Nou... ja... in de laatste tijd kokkerel ik echter niet meer zo vaak, of kook ik recepten die ik eerder al gemaakt heb of die totaal niet interessant zijn om te melden.
Te veel zaken die me buitenshuis houden, mijn hoofd is te vaak ergens anders.
Enkele avonden geleden heb ik me gestort op dit experiment.
Ik had de foto gezien van een aantrekkelijk pastagerecht met courgettes, spek en safraan, maar er stond geen recept bij.
Ik heb het zelf moeten bedenken.
Het resultaat is niet echt perfect te noemen: wat in mijn hoofd een zachte eiercrème had moeten zijn, is gestold zoals bij scrambled eggs, het resultaat had iets van een courgette omelet met pasta.
Het is beter dat ik achter mijn hoofd bljif rennen, zoals de bladeren van de bomen achter elkaar rennen op de trottoirs, vrolijk opgezweept door een koude wind die regen en hagel bij zich brengt.
Het is geen moment om met nieuwe recepten te experimenteren.
Ik wacht op een betere seizoen.
Pasta met courgettes, spek en saffraan
voor 4 personen
360 gr korte pasta
2 courgettes
1 niet al te grote ui
100 gr pancetta of goed gedroogde spek
2 grote of 3 gemiddelde eieren
2 zakjes saffraan
versgeraspte pecorinokaas
olijfolie extravergine
peper en zout
Was de courgettes zorgvuldig, snijd ze in de lengte in vieren en dan in plakjes, doe ze in een vergiet en meng ze goed met een paar lepels zout om ze het overtollige water te laten kwijt raken.
Snipper de ui en de spek heel dun, stoof ze in een bodempje olijfolie op zacht vuur totdat de ui uit elkaar valt en de spek helemaal gaar en zacht is.
Spoel de courgettes zorgvuldig, knijp ze goed en bak ze kort samen met de ui en de pancetta.
Kook intussen de pasta en kluts de eieren met een snufje zout, versgemalen peper en de zakjes saffraan.
Giet de pasta af, doe de courgettes erbij en als laatste de eiersaus. Let op dat het niet gaat stollen.
Maak af met versgeraspte pecorinokaas en buon appetito!
3 commenti:
annuserò con attenzione le zucchine e poi ti dirò se anche qui hanno lo stesso profumo,mica facile fare le carbonare,l'uovo si rapprende quasi sempre....Un bacione
Si tratta di un trattamento antimuffa che fanno alle zucchine: se non le strofino prima con un po' di bicarbonato, sanno di cartone, secondo me.
Ma i garganelli quando li facciamo, che ho il pettine pronto?
E in questi giorni ho le bustine di zafferano nel portafoglio.
Posta un commento