Andare in giro per chiese, chiostri e, perché no? negozietti graziosi, ovviamente mette appetito.
Sulla destra della Cattedrale di Cividale, attaccata praticamente alla facciata, c'è una bella casa con sotto una trattoria, Al Campanile. Dalle finestre vediamo la sala: piena zeppa di gente che è andata a fare la spesa al mercato del sabato ed ora si riposa e mangia un boccone prima di tornare a casa.
La parte del bar, invece, con le panche di legno e le tovaglie a quadrettoni, si era appena liberata di un grosso gruppo.
La gestione di tutte queste persone è nelle mani di madre e figlio: lui al bar e al servizio, lei nella cucinetta attigua. Quindi c'è tutto il tempo di sedersi, guardarsi intorno, riposarsi, decidere cosa mangiare e bere. Solo un gruppetto di turisti lombardi in età pensionabile hanno scalpitato al bancone, prima per il caffè e poi per poter pagare.
Kerken, kloosterhoven en, waarom niet? leuke winkeltjes bezoeken veroorzaakt natuurlijik een bepaalde trek.
Aan de rechterkant van de Katedral van Cividale, praktisch aangebouwd aan de gevel ervan, is er een mooi huis met op de begane grond een trattoria, Al Campanile (Bij de Klokkentoren). Uit de ramen zien we de zaal: het is vol mensen die terug zijn van de zaterdagmarkt en nu even rusten met een hapje en een drankje voordat ze teruggaan naar huis.
Aan de kant van de bar, waar de grote houten tafels met banken zijn en de geblokte tafellakens, is een grote groep net vertrokken.
Het beheer van al deze mensen is in de handen van moeder en zoon: hij aan de bar en de bediening, zij in het aanpalende keukentje. Hier heb je alle tijd om te zitten, rond te kijken, uitrusten, beslissen wat je wil eten en drinken. Alleen een groepje vutters uit Lombardije heeft ongezellig wat stampij gemaakt bij de bar, eerst om de koffie en dan om de rekening: snelsnelsnel...
Ma se c'è una cosa che non abbiamo, è proprio la fretta.
Ci sediamo ad uno dei tavoli della zona bar e abbiamo tutto il tempo di pensare a quello che avremmo mangiato e bevuto, oltre a guardarci intorno.
La birra, vabbeh, non è friulana bensì veneta, ma è molto buona.
Ci dividiamo un'enorme fetta di ottima frittata alle zucchine accompagnata da due fettazze di polenta abbrustolita, ed un piatto di salame cotto con le cipolle in agro, specialità del posto. La signora, che ci guardava divertita, ci ha consigliato di prendere solo due fette a testa. E meno male che abbiamo seguito il suo saggio consiglio! Si tratta di salame fresco fatto stufare insieme alle cipolle finquando queste sono morbide e poi sfumato abbondantemente con aceto. Molto, molto buono ma decisamente un piatto invernale o per tagliaboschi.
Nou, als er iets is wat we juist in deze dagen niet hebben is haast.
We gaan zitten aan een van de tafels bij de bar en hebben alle tijd om te bedenken wat we willen gaan eten en drinken en om goed om ons heen te kijken.
Bier is erg lekker maar heeft in mijn ogen een groot probleem: het komt uit Veneto, niet uit Friuli.
Bier is erg lekker maar heeft in mijn ogen een groot probleem: het komt uit Veneto, niet uit Friuli.
We delen een gigantische plak superlekkere courgettefrittata, die begeleid wordt door twee dikke plakken krokant geroosteerd polenta, en een bord gekookte salami met zure uien, de plaatselijke specialiteit. De moeder, die ons geamuseerd aankeek, heeft ons aangeraden om maar 2 plakjes salami per persoon te bestellen. En gelukkig hebben we haar wijze advies gevolgd! Het is versgedroogde salami die gestoofd wordt met uien totdat deze zacht zijn en dan afgeblust met witte wijnazijn. Erg lekker, maar wel een stevig wintergerecht of beter bestemd voor houthakkers.
Via G.B. Candotti, 4
Cividale del Friuli (UD)
Tel. +390432.73.24.67
1 commento:
Precies 2 vingers schuim in die bierglazen.
Posta un commento