Pasta al pesto Pasta met pesto

Ah, il pesto! Forse il condimento più inflazionato che c'è qui in Olanda.
Lo mettono dappertutto tranne dove dovrebbe andare: sulle linguine.
E ti ritrovi panini impiastricciati di un miscuglio di aglio e basilico acido come yogurt, oppure diluito in sostanze non meglio identificate a formare salse di accompagnamento a carni e pesci o a qualsiasi altro cibo adatto ad essere usato come antipasto. E addirittura sulla pizza!

E laddove noi in Italia indichiamo con pesto solo quello di basilico, qui usano la parola pesto anche per i vari paté di pomodori secchi e le tapenades di olive. Ma la vogliamo proteggere la parola pesto?

Mi meraviglio poi della quantità di pesto in barattolo che si può acquistare al supermercato, robe piene di ingredienti che non voglio neanche sapere a che servono e a dei prezzi veramente sproporzionati.

Eppure per 1 euro ti compri un bel mazzetto di basilico fresco al mercato, per 2 euro e mezzo una scatolina di pinoli da 100 gr che ti basta per 2 mazzetti di basilico e l'olio... vabbeh, quello buono costa, ma insomma, mica ce ne vuole un litro!

Quando mi faccio il pesto da conservare in barattolo in frigo per due linguine veloci prima di scappare di nuovo, non ci metto né aglio né formaggio: non digerisco l'aglio crudo e trovo che il formaggio si inacidisca stando a contatto con il basilico. Quindi ce lo metto fresco. Tanto. Come se avesse nevicato.

Per avere una consistenza cremosa, frullo prima i pinoli con l'olio e il sale finché sono diventati una crema, poi aggiungo le foglie di basilico a manciate, frullando bene ogni manciata prima di aggiungere la successiva.
Per conservarlo uso vasettini piccoli, possibilmente monodose, ben asciutti e puliti, da riempire fin quasi all'orlo. Comprimo bene il pesto battendo il vasettino sul tavolo, lo livello per bene e poi copro con uno strato di olio fin quasi al coperchio.
Con due mazzi di basilico faccio almeno 5 dosi per 2 persone, cioè per 10 piatti di pasta.

Quando mi serve, lo stempero con un po' di acqua di cottura della pasta, ci metto uno spicchio d'aglio fresco tagliato a metà, che così lo vedo e non corro il rischio di mangiarlo, e poi ci condisco le linguine.
Sì, per me, con il pesto, ci si fanno solo le linguine.
Non mi chiedete perché, non lo so, gli altri tipi di pasta mi sembrano meno buoni ;)


~~~~ Nederlands

Ah, pesto! Waarschijnlijk de meest misbruikte saus in Nederland.
Je vindt het overal behalve waar hij hoort: op de linguine.
En je broodje (een panini!) is besmeurt met een mengsel van knoflook en basilicum dat net zo zuur is als yoghurt, of verdund als saus in niet beter geïdentificeerde vloeistoffen naast vlees, vis of allerlei ingrediënten bij een voorgerecht. En zelfs op pizza!

En daar waar wij in Italië het woord pesto gebruiken alleen voor die met basilicum, hier wordt pesto gebruikt ook voor diverse gedroogde tomatenpasta's of olijventapenades. Mag ik om een bescherming van het woord pesto vragen?

Ik verwonder mij altijd van de hoeveelheid pestopotjes dat je in de gemiddelde supermarkt kunt kopen, smerseltjes vol ingrediënten waarvan ik niet wil weten waar ze voor dienen, en voor een prijs dat naar mijn mening niet reëel is.

Maar voor 1 euro kun je op de markt een mooi bosje vers basilicum, voor 2 en een halve euro een doosje van 100 gr pijnboompitten dat genoeg is voor 2 bosjes basilicum en de olijfolie... akkoord, goede olijfolie kost, maar je gebruikt toch geen liter?!

Als ik pesto maak om in de koelkast te bewaren voor een snel bordje linguine voordat ik weer er vandoor moet, doe ik er noch knoflook noch kaas in: ik heb een probleem in het verteren van rauwe knoflook en vind dat kaas zuur wordt als hij in het potje met het basilicum zit. Dus doe ik alles vers en last minute. Vooral de kaas. Veel. Alsof het heeft gesneeuwd op mijn bergje pasta.

Om een romige consistentie te verkrijgen, mix ik met de staafmixer de pijnboompitten met wat olijfolie en zout totdat ze een glad crème zijn geworden, dan begin ik met het toevoegen van handjesvol basilicumblaadjes en mix ik alles goed glad voordat ik de volgende pluk blaadjes toevoeg.

Om mijn pesto te bewaren, gebruik ik kleine potjes, meestal past juist een dosis pesto per pot. De potjes moeten goed schoon en droog zijn, en dienen tot bijna de rand gevuld te worden. Ik sla het potje zachtjes op tafel, zodat de pesto goed in het potje gaat zitten en er geen luchtbellen in blijven. Ik strijk de oppervlakte goed glad en bedek het met een dikke laag olijfolie tot bijna aan de rand van de deksel.

Met twee bosjes basilicum maak ik minimaal 5 dosis pesto voor 2 personen, dat wil zeggen voor 10 borden pasta.

Als ik pesto nodig heb, meng ik het met een beetje kookwater van de pasta, voeg ik een doormidden gesneden teentje verse knoflook (dan zie ik hem goed en loop geen risico de knoflook te eten) en dan maak ik de linguine ermee aan.
Ja, voor mij, met pesto, kun je alleen linguine aanmaken.
Vraag me niet waarom, ik weet het niet, de andere vormen pasta smaken minder lekker ;)