Spezzatino di cervo - Hertenstoof

Diciamo che ora non ho più tante scuse per continuare a trascurare questo blog.

La connessione internet me l'hanno attivata ('na scheggia!), le scatole sono state per il 90% descatolate (e se la dolce metà si sbriga a montare gli ultimi 3 2 armadi, anche il rimanente 10% apparterrà alla memoria dimenticata), le chiavi della vecchia casa sono state consegnate, la cucina è in piena attività e gli ospiti attorno alla tavola.

Certo, avere una porta sui cavelletti come scrivania comune non aiuta a scrivere in modo rilassato e creativo, ma anche qui sembra che la situazione si stia sbloccando: gli alberi per il legno per le nuove scrivanie sembra che da ottobre ad oggi siano abbastanza cresciuti per trasformarsi in tavole e quindi in tavoli e chissà, forse la prossima settimana...

La temperatura nella nuova casa mi pare più bassa dell'altra casa, ma forse sono io che mi devo ancora ambientare. Fuori è grigetto, umidiccio, niente neve e sole quest'anno... Così mi riconsolo con spezzatini vari.

Un bravo editore olandese, Fontaine, che mi manda i suoi bei libri di cucina per parlarne alla radio, un po' di tempo fa me ne ha mandato uno fatto in collaborazione con Le Creuset, una ditta francese di belle pentole di ghisa smaltata arancione (ne ho due e sono perfette per risotti, ragù e stufati, compresi i curry).

Del libro ne avevo parlato qui e spero qualche bravo editore italiano lo traduca, perché ne vale la pena. Le ricette sono abbastanza classiche ma sempre con un twist moderno e la possibilità di variare a seconda della dispenza: proprio ciò che a me piace da matti!

Spezzatino di cervo

500 gr di polpa di cervo

2 carote

1 costa di sedano con tutte le foglie

1 cipolla gialla

1 pomodoro

olio extravergine

sale

misto di spezie: 5 chiodi di garofano, 1 stecca di canella grande come un mignolo di una mano piccola, 8 grani di pepe nero, 3 foglie d'alloro

Scottate la carne di cervo nell'olio caldo, aggiungete le verdure tagliate a tocchetti compreso il pomodoro. Mettete in un ovetto per il tè i chiodi di garofano e il pepe (se non ce l'avete, metteteli in una garza, altrimenti ve li ritroverete sotto i denti e non è il massimo) e aggiungete alla carne insieme alla stecca di cannella e le fogliette d'alloro possibilmente fresche.

Incoperchiate e lasciate andare a fuoco bassissimo per 2-3 ore, finché la carne è tenerissima.

Eliminate tutte le spezie, controllate di sale (ed eventualmente dategli un giro di pepe macinato di fresco) e servite con purè di patate.

Nota di Marina

Di questo spezzatino vale la pena cuocerne almeno il doppio della quantità indicata, se non di più: porzionato in freezer si mantiene bene e risolve la cena in quelle famose serate in cui la forza e la voglia di cucinare mancano totalmente.

~~~~~~ Nederlands

Laten we het zo stellen dat ik nu niet zoveel smoesjes meer heb om dit blog te verwaarlozen.

Ik heb weer internet (en snel!), de dozen zijn voor 90% ontdoosd (en mijn lieve wederhelf is bezig de laatste 3 2 kasten in elkaar te zetten, zodat binnenkort dat laatste 10% ook verleden tijd is), de sleutels ven het oude huis zijn overgedragen, de keuken is volledig operationeel en de gasten zijn weer over de vloer.

Tja, een deur op schragen als bureau helpt het creatief schrijven niet echt, maar ook hier lijkt de situatie binnenkort te verbeteren: de bomen voor het hout voor de nieuwe bureaus lijkt sinds oktober genoeg te zijn gegroeid om er planken van te maken en dus bureaubladen en wie weet, misschien volgende week...

De temperatuur in het nieuwe huis lijkt mij lager dan in het oude, maar het kan ook aan mij liggen: ik moet nog wennen. Buiten is het grijs en nat, geen sneeuw en zon dit jaar... Daarom kook ik vaak stoofgerechten.

Een goede Nederlandse uitgever, Fontaine, heeft onlangs een boek uitgegeven dat gemaakt werd in samenwerking met Le Creuset, een Franse fabrikant van geëmailleerde gietijzeren pannen (ik heb er wee van en ze zijn perfect voor risotti, ragù en stoofpotjes, curry's incluis).

Over het boek had ik hier al gesproken en hoop dat een goede Italiaanse uitgever het vertaalt want het is de moeite meer dan waard. De recepten zijn wat klassiek maar altijd met een moderne twist en de mogelijkheid om te variëren naar de beschikbaarheid van de ingrediënten: helemaal mijn ding!

Hertenstoof

500 gr hertengoulash

2 wortelen

1 stengel bleekselderij met blaadjes

1 ui

1 tomaat

olijfolie extravergine

zout

diverse kruiden: 5 kruidnagels, 1 kaneelstokjes ter grootte van de pink van een kleine hand, 8 korrels zwarte peper, 3 laurierblaadjes

Bak de hertengoulash lichtjes aan in de warme olijfolie, voeg de in stukken gesneden groenten inclusief de tomaat. Doe in een thee-ei de kruidnagels en de peperkorrels (als je geen thee-ei hebt, doe ze in een stukje dun katoen, anders vind je ze straks onder je kiezen en dat is geen pretje) en leg het bij het vlees samen met het kaneelstokje en de laurierblaadjes (vers, indien mogelijk).

Zet de deksel op de pan en laat het vlees stoven op zeer zacht vuur voor 2-3 uur, totdat het vlees bijna uit elkaar valt.

Haal de specerijen eruit, controleer of er zout bij moet (en eventueel wat vers gemalen peper) en serveer met dampende aardappelpurée.

Noot van Marina

Het is meer dan de moeite waar om een dubbele of driedubbele hoeveelheid van dit stoofpotje klaar te maken: geportioneerd in de freezer lost het probleem op van "wat eten we vanavond?" als er geen kracht en zin is om te koken.