La ricetta non la traduco, o non avrò tempo di farli. Perché invece io adesso mi chiudo in cucina per farvi i nocci atterrati secondo la ricetta di zia Vittoria, la più giovane delle sorelle di mia nonna. Che non è quella che trovate su google alla voce nocci attorrati.
Perché ogni ricorrenza importante, in Italia, va festeggiata con le bomboniere. E bomboniere vi daremo, se venite alla festa. Senza parlare di tutte le cose fantastiche che Marina sta cucinando in questo momento.
Perché Astaroth, ricordatelo, improvvisa solo sulla scena.
28 novembre 2008
Recept van: i nocci atterrati di zia Vittoria
Zia Vittoria is de jongste van mijn nonna’s zusters, geboren in 1918, na het eind van de eerste wereldsoorlog. Dit verklaart ook haar naam, en het feit dat zij de enige zus van mijn oma is, die geen nummertje-naam heeft. Het zit zo, met die namen: vanaf zia Filomena, de vierde dochter, heten ze in volgorde Quartina, Quintina (dat is zia Amelia), Sestina (die samen met zia Ottorina geen tweede naam had) en tussen hen Settimia (mijn nonna Peppina). Toen, net na de oorlog, kwam de Vittoria.
I nocci atterrati zijn gecaramelliseerde amandelen voor bij de koffie, bij de bruidstafels en andere feestgelegenheden. Zia Vittoria maakt ze in een koperen pannetje, maar een pan met een dikke bodem is ook goed. Waarom vertel ik dat? Want bij elke grote gelegenheid horen in Italie bomboniere, rituele amandelbonen in een vrolijk verpakking. Die krijgt u dus ook bij onze Festa della radio, overmorgen.
Ingrediënten:
1 kg. amandelen met de bruine schil nog aan
1/2 kg. suiker
2 glazen water
1 geraspte citroenschil
De amandelen op een ovenblik plaatsen en 20 minuten in warme oven roosteren. Maak in een (koperen) pannetje een siroop van de suiker, water en citroenschil, en blijf mengen met een houten lepel tot de siroop een draad maakt vanuit de lepel. Dan de geroosterde amandelen in de pan doen, blijven roeren op lage vuur tot de siroop een korstje rond de amandelen heeft gemaakt. Zorg dat het mengsel niet op de bodem plakt. Als ze klaar zijn, leg ze plat op een bord, marmeren blad of stalenaanrecht tot ze koel worden.
I nocci atterrati zijn gecaramelliseerde amandelen voor bij de koffie, bij de bruidstafels en andere feestgelegenheden. Zia Vittoria maakt ze in een koperen pannetje, maar een pan met een dikke bodem is ook goed. Waarom vertel ik dat? Want bij elke grote gelegenheid horen in Italie bomboniere, rituele amandelbonen in een vrolijk verpakking. Die krijgt u dus ook bij onze Festa della radio, overmorgen.
Ingrediënten:
1 kg. amandelen met de bruine schil nog aan
1/2 kg. suiker
2 glazen water
1 geraspte citroenschil
De amandelen op een ovenblik plaatsen en 20 minuten in warme oven roosteren. Maak in een (koperen) pannetje een siroop van de suiker, water en citroenschil, en blijf mengen met een houten lepel tot de siroop een draad maakt vanuit de lepel. Dan de geroosterde amandelen in de pan doen, blijven roeren op lage vuur tot de siroop een korstje rond de amandelen heeft gemaakt. Zorg dat het mengsel niet op de bodem plakt. Als ze klaar zijn, leg ze plat op een bord, marmeren blad of stalenaanrecht tot ze koel worden.
De laatste voorbereidingen
Ik ben net terug van de markt en een rondje langs mijn favoriete dealers van delicatessen, volgepakt als een pakezel.
Ik ben blij dat het zo koud is, dan kan ik het balcon gebruiken als koelkast.
Ik heb de voorbereidingen van de verschillende gerechten verdeeld over vandaag en morgen en ga me nu opsluiten in de keuken.
Ik wacht op jullie allemaal aanstaande zondag in Cruquiusweg 113 om de resultaten van mijn kookpogingen te proeven.
Het weer zal toch niets zijn, wat is dan beter dan naar een mooi feest te gaan als het buiten koud is en het waait en hagelt?
Ik ben blij dat het zo koud is, dan kan ik het balcon gebruiken als koelkast.
Ik heb de voorbereidingen van de verschillende gerechten verdeeld over vandaag en morgen en ga me nu opsluiten in de keuken.
Ik wacht op jullie allemaal aanstaande zondag in Cruquiusweg 113 om de resultaten van mijn kookpogingen te proeven.
Het weer zal toch niets zijn, wat is dan beter dan naar een mooi feest te gaan als het buiten koud is en het waait en hagelt?
Gli ultimi preparativi
Sono appena tornata dal mercato e dal giro vario dei mie fornitori preferiti carica come un somaro.
Sono felice che faccia un freddo boia, così posso usare il balcone a mo' di frigorifero.
Ho fatto la tabella di marcia e ora mi chiudo in cucina.
Vi aspetto tutti domenica da mezzogiorno in poi a Cruquiusweg 113 ad assaggiare i risultati dei miei lavoretti culinari. Tanto hanno previsto che farà un tempo da schifo e quindi cosa c'è di meglio di andare ad una bella festa se fuori fa freddo, tira vento e grandina?
Sono felice che faccia un freddo boia, così posso usare il balcone a mo' di frigorifero.
Ho fatto la tabella di marcia e ora mi chiudo in cucina.
Vi aspetto tutti domenica da mezzogiorno in poi a Cruquiusweg 113 ad assaggiare i risultati dei miei lavoretti culinari. Tanto hanno previsto che farà un tempo da schifo e quindi cosa c'è di meglio di andare ad una bella festa se fuori fa freddo, tira vento e grandina?
23 novembre 2008
Voorbereidingen voor het feest
De voorbereidingen voor het feest zijn in volle gang.
We ruziën over wie wat moet doen, en vooral wanneer, want we zijn allemaal heel moe: de vakanties zijn al lange tijd vergeten door wie met vakantie is geweest, en wie nog niet met vakantie is geweest, droomt ervan elke nacht.
Wij zijn druk met onze privé leven, want Sinterklaas helaas is al in het land en door hem eisen kinderen cadeau's, koekjes en extra aandacht (en stressen nog meer hun ouders die op hun beurt vrienden en collega's zonder kinderen stressen die zich graag aan deze chaos zouden willen onttrekken).
De financiële afsluiting van Cinemissimo (maar hoeveel financiële overzichten zijn nodig om een kleine subsidie te ontvangen?) veroorzaakt de nodige drukte bij het bestuur van de Stichting, hoewel er afgelopen vrijdag tijd is geweest voor een korte pizzaavondje met die sympathieke en zelfs in het Italiaans lekker spraakzaam Frans Weisz.
Van mijn kant ben ik bezig met de organisatie van het eetgedeelte van het feest, in een harde poging om binnen het budget te blijven. Dat is niet makkelijk, want de laatste maand zijn de prijzen van het eten omhoog gegaan. Kort gezegd, de beroemde "nozze con i fichi secchi", vrij vertaald als "een bruiloftmaaltijd willen aanbieden alhoewel je alleen het geld hebt om gedroogde vijgen te kopen, dus weinig". En gezien het feit dat het al in november sneeuwt en bij de groothandel (bijna)verse vijgen € 0,60 per stuk ex btw kosten, vermoed ik dat ik iets anders moet bedenken voor mijn lekkere hapjes pizza, ham en vijgen, anders gaat het budget naar de filistijnen.
Andere taak van mij is de communicatie met de sponsors van de etenswaren: een beetje stroef met de sponsor van de drankjes, moeiteloos voor wat betreft kazen en vleeswaren en koffie.
Uitstekend de medewerking met de sponsor Pizza Taxi, die mij zijn keuken en fantastische pizzaoven ter beschikking heeft gesteld voor de hele ochtend van gisteren (van 10 tot ruim 15 uur!). De eigenaar (én radiomaker van Radio Onda Italiana) Sebastiano Gentile en ik hebben ruim 100 minitartellettes, 2 kg kokoskoekjes en ook nog eens 2 kg koffiekoekjes (met de koffie van onze sponsor) staan bakken.
De recepten: na het feest, natuurlijk.
We ruziën over wie wat moet doen, en vooral wanneer, want we zijn allemaal heel moe: de vakanties zijn al lange tijd vergeten door wie met vakantie is geweest, en wie nog niet met vakantie is geweest, droomt ervan elke nacht.
Wij zijn druk met onze privé leven, want Sinterklaas helaas is al in het land en door hem eisen kinderen cadeau's, koekjes en extra aandacht (en stressen nog meer hun ouders die op hun beurt vrienden en collega's zonder kinderen stressen die zich graag aan deze chaos zouden willen onttrekken).
De financiële afsluiting van Cinemissimo (maar hoeveel financiële overzichten zijn nodig om een kleine subsidie te ontvangen?) veroorzaakt de nodige drukte bij het bestuur van de Stichting, hoewel er afgelopen vrijdag tijd is geweest voor een korte pizzaavondje met die sympathieke en zelfs in het Italiaans lekker spraakzaam Frans Weisz.
Van mijn kant ben ik bezig met de organisatie van het eetgedeelte van het feest, in een harde poging om binnen het budget te blijven. Dat is niet makkelijk, want de laatste maand zijn de prijzen van het eten omhoog gegaan. Kort gezegd, de beroemde "nozze con i fichi secchi", vrij vertaald als "een bruiloftmaaltijd willen aanbieden alhoewel je alleen het geld hebt om gedroogde vijgen te kopen, dus weinig". En gezien het feit dat het al in november sneeuwt en bij de groothandel (bijna)verse vijgen € 0,60 per stuk ex btw kosten, vermoed ik dat ik iets anders moet bedenken voor mijn lekkere hapjes pizza, ham en vijgen, anders gaat het budget naar de filistijnen.
Andere taak van mij is de communicatie met de sponsors van de etenswaren: een beetje stroef met de sponsor van de drankjes, moeiteloos voor wat betreft kazen en vleeswaren en koffie.
Uitstekend de medewerking met de sponsor Pizza Taxi, die mij zijn keuken en fantastische pizzaoven ter beschikking heeft gesteld voor de hele ochtend van gisteren (van 10 tot ruim 15 uur!). De eigenaar (én radiomaker van Radio Onda Italiana) Sebastiano Gentile en ik hebben ruim 100 minitartellettes, 2 kg kokoskoekjes en ook nog eens 2 kg koffiekoekjes (met de koffie van onze sponsor) staan bakken.
De recepten: na het feest, natuurlijk.
Preparativi per la festa
I preparativi per la festa fervono.
Ci si accapiglia per chi deve fare cosa, e soprattutto quando, perché siamo tutti molto stanchi (le vacanze sono da tempo dimenticate da chi le ha fatte, e chi non le ha ancora fatte le sogna ogni notte).
Siamo inoltre tanto indaffarati con la nostra vita privata, ché Sinterklaas purtroppo è già sbarcato in Olanda e a causa sua i figli esigono regali, biscotti e attenzioni extra (e stressano ancora di più i genitori che a loro volta stressano amici e colleghi che non hanno figli e beatamente vorrebbero sottrarsi a questo caos).
La chiusura dei conti di Cinemissimo (ma quanti resoconti ci vogliono per farti dare un piccolo sussidio?) dà anch'essa il suo bel daffare alla presidenza della Fondazione, benché non sia mancato venerdì scorso un breve momento conviviale davanti ad una bella pizza con quell'uomo simpatico e loquace anche in italiano che è Frans Weisz.
Da parte mia mi sto occupando delle cose da mangiare tentando di stare nel budget (cosa non facile visto quanto sono lievitati i prezzi del cibo l'ultimo mese). Insomma, le famose nozze con i fichi secchi. Visto che a novembre già nevica e dal grossista i fichi (pseudo)freschi costano € 0,60 l'uno iva esclusa, mi sa che ci dovrò mettere qualcos'altro sulle mie famose tartine pizza, prosciutto e fichi, se no addio budget.
Altro mio compito è la comunicazione con gli sponsors delle cibarie: un po' difficoltosa quella con lo sponsor delle bevande, liscia come l'olio invece per quanto riguarda salumi e formaggi e caffè.
Ottima la collaborazione con lo sponsor Pizza Taxi, che mi ha messo a disposizione la cucina e il loro stupendo forno per tutta la mattinata di ieri (dalle 10 alle 15 passate!), dove insieme al proprietario (nonché collaborare di Radio Onda Italiana) Sebastiano Gentile abbiamo sfornato oltre 100 minicrostatine ancora da farcire (in gergo di pasticceria si chiamano tartellette), 2 kg di biscottini al cocco e altri 2 kg di biscottini al caffè (caffè ovviamente fornito dal nostro sponsor).
Le ricette: dopo la festa, naturalmente.
18 novembre 2008
Vanavond van 21 tot 22 uur....
Zullen Barbara en ik weer in de lucht zijn met een serie interviews aan boeren uit Noord Holland (details tijdens de uitzending), veel muziek en natuurlijk alle informatie over het feest van de radio zondag 30 november aanstaande.
Luister naar ons online van 21 tot 22 uur via deze link.
En als je verhinderd bent op dat tijdstip, kun je de volgende 2 maanden naar deze uitzending luisteren via deze link.
En ook vanavond zijn er 3 gratis tickets voor het feest van Radio Onda Italiana voor de eerste 3 luisteraars die ons tijdens de uitzending van 21 tot 22 uur bellen op telefoonnummer +31 20 788 43 20.
A stasera!
Stasera dalle 20 alle 21...
Ci saremo di nuovo, Barbara ed io, con una serie di interviste a dei cuochi italiani che lavorano qui ad Amsterdam (dettagli durante la trasmissione), tanta musica e ovviamente tutte le informazioni sulla festa della radio di domenica 30 novembre prossimo.
Ascoltateci online dalle 20 alle 21 seguendo questo link.
E se non potete, ci potete ascoltare i prossimi 2 mesi quando volete seguendo questo link.
E anche stasera mettiamo a disposizione 3 biglietti gratuiti per la festa di Radio Onda Italiana ai primi 3 ascoltatori che ci chiameranno in diretta tra le 20 e le 21 al numero di telefono +31 20 788 43 20.
A stasera!
Ascoltateci online dalle 20 alle 21 seguendo questo link.
E se non potete, ci potete ascoltare i prossimi 2 mesi quando volete seguendo questo link.
E anche stasera mettiamo a disposizione 3 biglietti gratuiti per la festa di Radio Onda Italiana ai primi 3 ascoltatori che ci chiameranno in diretta tra le 20 e le 21 al numero di telefono +31 20 788 43 20.
A stasera!
17 novembre 2008
Feeestaaa!!!
*** Nederlands volgt onder het Italiaans ***
Non è quasi finito Cinemissimo e stiamo già lavorando indefessi alla famosa, grande, unica festa di Radio Onda Italiana domenica 30 novembre ad Amsterdam.
Intanto è già nota una parte di programma, che verrà continuamente aggiornata da Marina mano a mano che l'organizzazione si scalda. La trovate qui, insieme a tutti i dettagli.
Il poster, bellissimo, è stato realizzato da Barbara Pollini e se volete stamparvelo o distribuirlo, lo trovate qui.
Cerchiamo inoltre proprietari di 500, nuove o d'epoca, che vengano a parcheggiarle sulla strada dal capolinea del bus 22 alla sala, come decorazione/indicazione. Offriamo in cambio un ingresso gratuito, e credeteci, ne vale la pena. Anche pagando.
Continueremo ad aggiornarvi nei prossimi giorni.
*** in het Nederlands ***
Cinemissimo was nog niet afgesloten, of wij al druk bezig zijn met de organisatie van onze Festa, zondag 30 november in Amsterdam.
Het programmadeel dat al bekend is, vindt u hier. De prachtige affiche, ontworpen door Barbara Pollini, kunt u hier vinden, om het uit te printen of te versturen.
Mis het niet, het wordt een knallend feest!
Non è quasi finito Cinemissimo e stiamo già lavorando indefessi alla famosa, grande, unica festa di Radio Onda Italiana domenica 30 novembre ad Amsterdam.
Intanto è già nota una parte di programma, che verrà continuamente aggiornata da Marina mano a mano che l'organizzazione si scalda. La trovate qui, insieme a tutti i dettagli.
Il poster, bellissimo, è stato realizzato da Barbara Pollini e se volete stamparvelo o distribuirlo, lo trovate qui.
Cerchiamo inoltre proprietari di 500, nuove o d'epoca, che vengano a parcheggiarle sulla strada dal capolinea del bus 22 alla sala, come decorazione/indicazione. Offriamo in cambio un ingresso gratuito, e credeteci, ne vale la pena. Anche pagando.
Continueremo ad aggiornarvi nei prossimi giorni.
*** in het Nederlands ***
Cinemissimo was nog niet afgesloten, of wij al druk bezig zijn met de organisatie van onze Festa, zondag 30 november in Amsterdam.
Het programmadeel dat al bekend is, vindt u hier. De prachtige affiche, ontworpen door Barbara Pollini, kunt u hier vinden, om het uit te printen of te versturen.
Mis het niet, het wordt een knallend feest!
09 novembre 2008
Cinemissimo
Cinemissimo è iniziato e sta anzi quasi per finire.
Chi non ha avuto tempo per andare al Melkweg finora, si sbrigasse, ché stasera c'è la serata sul matrimonio gay con annesso dibattito con Henk Krol e la proiezione di "Improvvisamente l'estate scorsa".
Questo documentario racconta di Gustav e Luca che si amano e vivono insieme già da 8 anni. Perché non possono avere in Italia gli stessi diritti come in praticamente tutti gli altri Paesi europei? Chiedono all'italiano della strada cosa ne pensa e il risultato è un'immagine scioccante di un Paese homofobico. Non perdetevelo, dunque.
Per alcune considerazioni a caldo sulle prime serate di Cinemissimo vi rimando al post di MammAmsterdam, 3 film e 1 considerazione politica, al quale potrei anche aggiungere un carico da 90, ma mi trattengo perché sono anni che mi sento dire che sono sempre la solita polemica (ma chi? Io che cerco sempre il lato positivo delle cose e ho l'innata tendenza a dimenticare tutte le brutture?). Ma chissà che se più in là non ci ripenso ;)
Buona domenica, io fra poco me ne vado al mercatino dei produttori della regione del Noord Holland organizzato da Slow Food Amsterdam.
04 novembre 2008
Cinemissimo begint
Zo, heb je zin in Italiaanse films die nog niet in NL zijn vertoond? Mooi!
Van 5 tot 12 november hebben we Cinemissimo georganiseerd bij de Melkweg, vlakbij Leidseplein, Amsterdam.
Het programma kun je hier vinden en er zijn echt mooie films.
De andere reden waarvoor je moet komen, is dat het gaat om een festival dat georganiseerd is uit passie en koppigheid, zonder een cent te makken en als we niet voldoende tickets verkopen, weten we niet hoe we de auteursrechten moeten betalen, om niet over de rest te spreken.
Dat het gaat om een activiteit die voldoening geeft op de menselijke vlakte, hebben het alle vrijwilligers bewezen die tijdens het hele festival tickets verkopen, informatie geven en in het algemeen zullen helpen. Je kunt ze herkennen aan het zwarteT-shirt met de logo van "Quelli di Astaroth". Geef ze een complimentje, ze verdienen het.
De films zijn allemaal in het Engels ondertitels, dus voor een keer kun je ook niet-Italiaans sprekende vrienden meenemen, zodat ze een idee krijgen.
De enige die als sponsor heeft willen treden is Hans Duijf, iemand met een grote Italië-passie en met de minst Italiaanse zaak van Amsterdam, in ieder geval een geniale formule: Pasta e Basta. Ik vraag jullie niet om daar te gaan voor de pasta, die toch niet slecht is, maar anders dan de Italiaanse versie, maar ga erheen voor de fantastische Italiaanse (en buitenlandse) wijnen, en voor de live muziek waarmee ze de gasten onderhouden tijdens het diner.
En laat het mij toe dit te zeggen: de Italiaanse bedrijven negeren de Italiaanse cultuur totaal (en ik zwijg over de hiervoor toegewezen Italiaanse rijksinstellingen, die rijkelijk betaald worden om geen moer te doen die een culturele waarde heeft). En toch een Nederlandse ondernemer doet het.
En hij is niet de enige: het debat op de avond van de korte films die door vrouwen zijn gemaakt "A corto di donne" zal door niemand minder dan Hedy d'Ancona worden geopend, zoek op Wikipedia wie ze is en waar ze voor staat in de Nederlandse politiek. En het festival zelf wordt geopend met de vertoning van de Italiaanse films van Frans Weisz, een soort Nederlandse Luchino Visconti (als Frans mij deze vergelijking toestaat). Het is de moeite waard om te komen al is het alleen om hem te horen spreken.
Ik bedoel, het is niet niets.
Daarom, of je wel of niet geïnteresseerd bent in de Italiaanse cinema, een rondje Cinemissimo moet je echt doen voor zoveel uitstekende politieke, culturele en ideologische redenen. Dan loop je ook de kans om een groep idealistische en gepassioneerde Italianen te ontmoeten, die in plaats om de bloemetjes buiten de zetten, werken ze zich uit de naad om vanuit het niets een belangrijke filmfestival op te zetten, en een paar geniale jongeren (@lbert Figurt, die ik op 6 november zal introduceren) die eigen werk inbrengen. En iedereen die de Italiaanse cultuur een warm hart toedraagt.
En aangezien we nu op de bedankwoorden zijn beland: Barbara Pollini heeft het logo ontworpen, Gabriele Merolli heeft de foto van de flyer (het vergiet met de films, zeg het wel dat het heel mooi is!) bedacht en gemaakt, en nu vergeet ik zeker heel veel mensen, maar niet de diabolische Silvia Terribili, die tegen iedereen en met haar welbekende koppigheid dit hele mikmak heeft opgezet en iedereen naar haar toegetrokken.
Ik denk om elke avond aanwezig te zijn, dus laat je herkennen, zodat we een praatje kunnen maken.
Last minute: gemeente Amsterdam schijnt een kleine, symbolische bijdrage te hebben toegekend.
Ik herhaal: iedereen gelooft in dit festival, behalve degenen die in Italië erin zouden moeten geloven uit hoofd van hun ambt.
Van 5 tot 12 november hebben we Cinemissimo georganiseerd bij de Melkweg, vlakbij Leidseplein, Amsterdam.
Het programma kun je hier vinden en er zijn echt mooie films.
De andere reden waarvoor je moet komen, is dat het gaat om een festival dat georganiseerd is uit passie en koppigheid, zonder een cent te makken en als we niet voldoende tickets verkopen, weten we niet hoe we de auteursrechten moeten betalen, om niet over de rest te spreken.
Dat het gaat om een activiteit die voldoening geeft op de menselijke vlakte, hebben het alle vrijwilligers bewezen die tijdens het hele festival tickets verkopen, informatie geven en in het algemeen zullen helpen. Je kunt ze herkennen aan het zwarteT-shirt met de logo van "Quelli di Astaroth". Geef ze een complimentje, ze verdienen het.
De films zijn allemaal in het Engels ondertitels, dus voor een keer kun je ook niet-Italiaans sprekende vrienden meenemen, zodat ze een idee krijgen.
De enige die als sponsor heeft willen treden is Hans Duijf, iemand met een grote Italië-passie en met de minst Italiaanse zaak van Amsterdam, in ieder geval een geniale formule: Pasta e Basta. Ik vraag jullie niet om daar te gaan voor de pasta, die toch niet slecht is, maar anders dan de Italiaanse versie, maar ga erheen voor de fantastische Italiaanse (en buitenlandse) wijnen, en voor de live muziek waarmee ze de gasten onderhouden tijdens het diner.
En laat het mij toe dit te zeggen: de Italiaanse bedrijven negeren de Italiaanse cultuur totaal (en ik zwijg over de hiervoor toegewezen Italiaanse rijksinstellingen, die rijkelijk betaald worden om geen moer te doen die een culturele waarde heeft). En toch een Nederlandse ondernemer doet het.
En hij is niet de enige: het debat op de avond van de korte films die door vrouwen zijn gemaakt "A corto di donne" zal door niemand minder dan Hedy d'Ancona worden geopend, zoek op Wikipedia wie ze is en waar ze voor staat in de Nederlandse politiek. En het festival zelf wordt geopend met de vertoning van de Italiaanse films van Frans Weisz, een soort Nederlandse Luchino Visconti (als Frans mij deze vergelijking toestaat). Het is de moeite waard om te komen al is het alleen om hem te horen spreken.
Ik bedoel, het is niet niets.
Daarom, of je wel of niet geïnteresseerd bent in de Italiaanse cinema, een rondje Cinemissimo moet je echt doen voor zoveel uitstekende politieke, culturele en ideologische redenen. Dan loop je ook de kans om een groep idealistische en gepassioneerde Italianen te ontmoeten, die in plaats om de bloemetjes buiten de zetten, werken ze zich uit de naad om vanuit het niets een belangrijke filmfestival op te zetten, en een paar geniale jongeren (@lbert Figurt, die ik op 6 november zal introduceren) die eigen werk inbrengen. En iedereen die de Italiaanse cultuur een warm hart toedraagt.
En aangezien we nu op de bedankwoorden zijn beland: Barbara Pollini heeft het logo ontworpen, Gabriele Merolli heeft de foto van de flyer (het vergiet met de films, zeg het wel dat het heel mooi is!) bedacht en gemaakt, en nu vergeet ik zeker heel veel mensen, maar niet de diabolische Silvia Terribili, die tegen iedereen en met haar welbekende koppigheid dit hele mikmak heeft opgezet en iedereen naar haar toegetrokken.
Ik denk om elke avond aanwezig te zijn, dus laat je herkennen, zodat we een praatje kunnen maken.
Last minute: gemeente Amsterdam schijnt een kleine, symbolische bijdrage te hebben toegekend.
Ik herhaal: iedereen gelooft in dit festival, behalve degenen die in Italië erin zouden moeten geloven uit hoofd van hun ambt.
Dit is een snelle vertaling van het stukje dat MammAmsterdam op haar blog in het Italiaans heeft geschreven.
02 novembre 2008
Cantuccini
Questa ricetta è di Rossanina (o meglio, di sua suocera), la fondatrice del mio forum di cucina preferito, Coquinaria.
La mia dolce metà la preferisce a quella che solitamente faccio io e che mi ha dato mia madre talmente tanti anni fa che non se lo ricorda nemmeno, perché i cantucci sono più croccanti.
La mia versione, che prevede solo 3 uova intere e una parte dello zucchero sostituita dal miele, sono più duri, non per questo meno buoni. Tra parentesi le mie osservazioni e modifiche.
Cantuccini di Rossanina
400 gr farina
250 gr di zucchero
150 gr mandorle non spellate (io ce ne metto sempre 250 gr) leggermente tostate
3 uova + 3 tuorli
1 bustina di lievito per dolci
scorza grattugiata di un'arancia
un pizzico di sale
Montare bene 2 uova e i tuorli con lo zucchero, aggiungere la farina, il lievito, la scorza di arancia e il sale.
Aggiungere le mandole.
Fare dei filoncini larghi 2 dita e alti un dito.
Metterli su una teglia imburrata e infarinata, ben distanziati, spennellateli con uovo sbattuto (spennellandolo anche nei lati - ecco, questo io non lo faccio, non mi piace il sapore di uovo che rimane), cuoceteli in forno medio (170°C) per circa 15 minuti.
Toglierli dal forno e tagliateli di traverso.
Rimetterli in forno per una decina di minuti.
P.S.: a breve una ricettina per riciclare gli albumi avanzati. Fino a quel momento potete conservarli tranquillamente in freezer in un barattolo.
~~~~~ Nederlands
Deze is het recept van Rossanina (of beter gezegd, van haar schoonmoeder), de stichter van mijn favoriete kookforum, Coquinaria.
Mijn lief vindt deze versie beter dan wat ik normaal gesproken maak en die ik van mijn moeder zolang geleden heb gekregen dat zij niet meer weet dat ze me het recept ooit gaf. Hij zegt dat deze cantuccini minder hard zijn.
Mijn versie, met 3 hele eieren en een deel van de suiker vervangen door honing, wordt juist door de honing harder, maar niet minder lekker. Tussen haakjes mijn opmerkingen en aanpassingen.
Cantuccini di Rossanina
250 gr suiker
3 hele eieren + 3 eidooiers
400 gr bloem
150 gr lichtgeroosterde amandelen (ik doe er altijd 250 gr in)
1 mespuntje zout
1 zakje gist
geraspte schil van 1 sinaasappel
Klop 2 eieren en de 3 eidooiers wit en schuimig met de suiker, voeg de bloem, gist, sinaasappelschil en zout toe.
Roer alles tot een dikke massa, die enigszins aan de handen blijft plakken. Voeg de geroosterde amandelen als laatste toe.
Bestuif het werkblad met bloem en rol kleine porties deeg tot platte worstjes die 10 cm korter zijn dan de bakplaat en ongeveer 3-4 cm breed en 2 cm dik.
Verwarm de oven voor op 170°. Smeer de bakplaat licht met boter of olie (of leg bakpapier erop!) en plaats de worstjes op 2 cm afstand van elkaar. Kwast ze goed in met de resterende, geklopte ei (dat doe ik nooit).
Bak in de oven voor 15’.
Haal de bakplaat uit de oven, plaats de worstjes voorzichtig op een snijplank en snijd met goede kokmes in schuine plakjes (cantuccini) van circa 1 cm dikte. Zet de cantuccini staand op de bakplaat terug maar laat een beetje afstand tussen de koekjes onderling. Bak ze af in nog eens 15’, laat ze daarna goed afkoelen.
De cantuccini blijven maandenlang lekker knapperig indien bewaard in goed gesloten glazen pot.
Binnenkort een recept om die overgebleven eiwitten te gebruiken, tot dan kun je ze in een gesloten pot in de vriezer bewaren.